Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

ΑΝΕΛΕΗΤΟ φοροκυνηγητό ετοιμάζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης- Νέες λίστες φοροφυγάδων στο Υπουργείο Οικονομικών- Αναμένονται κατασχέσεις περιουσιών- Απειλεί με υποβάθμιση

η MOODY'S-  «Η Ελλάδα θα αποπληρώσει το χρέος της», λέει το ΔΝΤ.

 METRON ANALYSIS: Στα ύψη η λαϊκή δυσαρέσκεια-  Στο 3,01% η διαφορά ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.- Κάτω από

το 20% η ΝΔ.   

  ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝ από το ΕΣΥΠ Ν.Δ., ΛΑΟΣ και Οικολόγοι.   

                                                                     

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ:

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ:

Maria Farantouri: Απρίλη μου -My month of April

ΛΑΥΡΙΟ ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΤΩΝ ΜΑΤ

Μίκης Θεοδωράκης- Ο Εχθρός Λαός

ΛΑΥΡΙΟ ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΤΩΝ ΜΑΤ

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στο Kontra (Video από Ράδιο Αρβύλα) | markos.tv

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στο Kontra (Video από Ράδιο Αρβύλα) | markos.tv

Απρόκλητη επίθεση από διμοιρία των ΜΑΤ που σταθμεύουν στην περιοχή του Οβριοκάστρου δέχθηκαν λίγο μετά τις 3 και μισή τη νύχτα 8 άτομα τα οποία βρίσκονταν ως ομάδα περιφρούρησης στο μπλόκο του Λαυρίου. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των πολιτών της Λαυρεωτικής, περίπου 25 αστυνομικοί των ΜΑΤ που έφτασαν με λεωφορείο της ΕΛ.ΑΣ. εισέβαλαν ουρλιάζοντας στα δύο προκατασκευασμένα κιόσκια και άρχισαν με απίστευτα βίαιο τρόπο να ξυλοκοπούν τους κατοίκους, ηλικιωμένους στο σύνολό τους, ενώ προκάλεσαν σημαντικές υλικές ζημιές στο μπλόκο. Σύμφωνα με τις ίδιες μαρτυρίες, οι αστυνομικοί τους οδήγησαν όλους σε ένα ξύλινο παράπηγμα που λειτουργεί ως κυλικείο και έμπαιναν μέσα δύο – δύο για να εκτονώσουν την οργή τους στα σώματα των κατοίκων. Ο ένας από τους κατοίκους του Λαυρίου, λίγο έλειψε να πάθει ανακοπή καθώς αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα με την καρδιά του. Όταν αποχώρησαν οι αστυνομικοί, οι 8 τραυματίες κάλεσαν σε βοήθεια και μεταφέρθηκαν στο κέντρο υγείας για να τους παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες.

ΠΗΝΕΙΑ NEWS: Σε δραματική κατάσταση τα συγκροτήματα Τύπου

ΠΗΝΕΙΑ NEWS: Σε δραματική κατάσταση τα συγκροτήματα Τύπου: "Ζημιές ύψους 107,7 εκατ. ευρώ, υπερδιπλάσιες από εκείνες του 2009, κατέγραψαν το 2010 οι πέντε μεγαλύτεροι ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλ..."

ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ ΚΕΡΑΤΕΑΣ: 15 ΧΡΟΝΙΑ (1996 – 2011) Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ...

ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ ΚΕΡΑΤΕΑΣ: 15 ΧΡΟΝΙΑ (1996 – 2011) Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ...: "Από το 1996 έχει ξεκινήσει ο αγώνας των κατοίκων της Κερατέας κατά της χωροθέτησης ΧΥΤΑ στον αρχαιολογικό χώρο του Οβριοκάστρου. Εκτός από τ..."

Μ.Μ.Ε : Μάρτυρες και πρωταγωνιστές- Η ιστορία του Κυπριακού Τύπου απο το 1878 εως το 2008.

Την Δευτέρα 28 Μαρτίου βρέθηκα στο "Σπίτι της Κύπρου", και είχα τη τύχη να παρακολουθήσω την παρουσίαση του βιβλίου του Χρύσανθου Χρυσάνθου " Μαρτυρες και πρωταγωνιστές".

Ανάμεσα στις ενδιαφέρουσες αναφορές που έγιναν για το συγγραφέα και το έργο του, ξεχώρισα αυτή του καθηγητή  στο Πανεπιστήμιο Κύπρου Πέτρου Παπαπολυβίου, την οποία παραθέτω ολόκληρη στη συνέχεια.

Ο Χρύσανθος Χρυσάνθου είναι δημοσιογράφος και εργάζεται στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος" στη Λευκωσία. Το βιβλίο του αποτελεί μια πολύτιμη μονογραφία "για τη διαχρονική πορεία των Μ.Μ.Ε  που επηρεάστηκαν αλλά και επηρέασαν το πολιτικο-κοινωνικό γίγνεσθαι, συμβάλλοντας  στη διαμόρφωση της κοινωνικής πραγματικότητας, καθορίζοντας την εξέλιξη των γεγονότων. Ηταν και είναι ταυτόχρονα μάρτυρες και πρωταγωνιστές της Ιστορίας¨.

Στην ίδια εκδήλωση μίλησε ο δημοσιογράφος Σοφιανός Χρυσοστομίδης, ενω χαιρέτισε ο πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ.

Την εκδήλωση συντόνισε ο μορφωτικός σύμβουλος της Κυπριακής Πρεσβείας Κώστας Λυμπουρής.

  Παρέμβαση Πέτρου Παπαπολυβίου:                      "Με χαρά αποδέχθηκα την πρόσκληση του καλού φίλου, δημοσιογράφου και συναδέλφου ιστορικού ερευνητή, Χρύσανθου Χρυσάνθου, για να πάρω μέρος στην αποψινή εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του «ΜΜΕ: Μάρτυρες και πρωταγωνιστές», εδώ στη φιλόξενη και ζεστή στέγη του «Σπιτιού της Κύπρου». Ένα από τα χαρακτηριστικά της κυπρολογικής βιβλιογραφίας των τελευταίων χρόνων είναι η στροφή του ενδιαφέροντος των ερευνητών στη μελέτη του τοπικού τύπου. Έχουν ήδη εκδοθεί αρκετά ειδικά έργα ενώ, παράλληλα, γίνεται, πλέον, εκτεταμένη χρήση και συστηματική αξιοποίηση των εφημερίδων της περιόδου 1880-1960 ως βασικής πηγής σε εργασίες που αφορούν την πολιτική, εκπαιδευτική και εκκλησιαστική ιστορία της Κύπρου, αλλά και τη νεότερη φιλολογική της παραγωγή.  Ένα από αυτά τα βιβλία είναι αυτό που παρουσιάζουμε απόψε. Όπως λέει ο συγγραφέας στην εισαγωγή του, στη μονογραφία του εξετάζεται ο ρόλος που διαδραμάτισε ο κυπριακός τύπος και τα ΜΜΕ γενικότερα στην ιστορική τους πορεία, η διαπλοκή τους με τα ιστορικά γεγονότα και το κοινωνικό – πολιτικό γίγνεσθαι στην Κύπρο. Το βιβλίο του Χρυσάνθου είναι διαρθρωμένο στα Προλεγόμενα, στην Εισαγωγή, σε άλλα τρία κεφάλαια με τίτλους  «Η γένεση και η ανάπτυξη του Τύπου επί αποικιοκρατίας (1878-1959)»,  και «Η πολιτική στράτευση του κυπριακού Τύπου (1960-1974)» και η «Η εποχή του «εκσυγχρονισμού» στη λειτουργία των ΜΜΕ (1974-2008)» και στα Συμπεράσματα. Το βιβλίο κλείνουν το ευρετήριο και η Βιβλιογραφία, ενώ συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό και  σπάνιες φωτογραφίες.

 

                        Ένα γεγονός που ξεχνάμε σήμερα, λόγω της σύγχρονης μετάλλαξης του ρόλου του τύπου, είναι ότι η εφημερίδα ήταν πρωτίστως όργανο του Διαφωτισμού, της μαζικής διάδοσης των φώτων της Παιδείας και του οράματος για κοινωνική ισότητα και ελευθερία. Στην Κύπρο η εφημερίδα ήρθε πολύ αργά, σε σχέση με τα υπόλοιπα κέντρα του Ελληνισμού στη Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, δηλαδή την Αλεξάνδρεια, τη Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολη, την Τεργέστη, τα Επτάνησα, τις πόλεις της Ρουμανίας, ακόμη και τη Θεσσαλονίκη την Κρήτη, ή τη Σάμο. Ήταν και αυτό δείγμα της γενικότερης καθυστέρησης της έλευσης της νεωτερικότητας στην οθωμανοκρατούμενη Κύπρο. Η λειτουργία του πρώτου τυπογραφείου έγινε κατορθωτή στη Λάρνακα μόλις το 1878, έτος της καθεστωτικής αλλαγής και της έλευσης των Βρετανών. Ο αέρας ελευθερίας που έφεραν οι νέοι κυρίαρχοι του νησιού, η ελευθεροτυπία, η πολιτική κίνηση, οι συνταγματικές ελευθερίες, η εκπαιδευτική αναζωογόνηση συνετέλεσαν στη γρήγορη ανάπτυξη του κυπριακού τύπου. Για να γίνουν βέβαια τα μεγάλα βήματα προόδου μεσολάβησαν αρκετά χρόνια, τα οποία προκάλεσαν - στο μεταξύ - τραγικές και ανεπανόρθωτες οικονομικές ζημιές στους πρωτοπόρους της κυπριακής δημοσιογραφίας, και πρώτα στον Αιγυπτιώτη δάσκαλο Θεόδουλο Κωνσταντινίδη, από τη Λάρνακα, τον εκδότη των πρώτων κυπριακών φύλλων, με τον οποίο ασχολείται ο Χρύσανθος Χρυσάνθου στις πρώτες σελίδες του βιβλίου του.

                        Το 1878, έτος της αλλαγής κυριαρχίας στην Κύπρο, ο Κωνσταντινίδης από μια περίεργη συγκυρία της τύχης είχε καταφέρει να πάρει από τους Οθωμανούς άδεια για την εισαγωγή στη Λάρνακα του πρώτου τυπογραφείου στο νησί και για την έκδοση εφημερίδας. Στην ενέργειά του βοηθήθηκε οικονομικά από  Κύπριους της Αιγύπτου. Η εφημερίδα τελικά, βγήκε στις 29 Αυγούστου 1878, επί Αγγλοκρατίας, με τίτλο «Κύπρος – Cyprus» και ήταν δίγλωσση, στα ελληνικά και τα αγγλικά. Τα οικονομικά του ήταν πάντα λιγοστά και έτσι έχασε σχετικά εύκολα (συνεργούσης και της βρετανικής δικαιοσύνης) την ιδιοκτησία της εφημερίδας και του τυπογραφείου. Όμως, συνέχισε με την έκδοση της εφημερίδας «Νέον Κίτιον», που εξέδωσε για πέντε χρόνια πρώτα στη Λάρνακα και από το 1883 στη Λευκωσία.

                        Όπως ήταν η μοίρα πολλών φωτισμένων πρωτοπόρων, ειδικά σε ένα τόπο όπως ήταν η Κύπρος των 180.000 κατοίκων, εκ των οποίων ελάχιστοι εγγράμματοι, ο Κωνσταντινίδης εγκατέλειψε οριστικά το νησί, απογοητευμένος και χρεωμένος. Όπως φαίνεται από το βιβλίο του Χρύσανθου, η απογοήτευση και η χρεωκοπία ανθρώπων που ασχολήθηκαν με τον Τύπο στην Κύπρο ήταν μια συνήθης εικόνα, σχεδόν στερεότυπη.

                        Ο Χρύσανθος Χρυσάνθου παρουσιάζει πρώτα σε πολύ γενικές γραμμές την πολιτική ιστορία της Κύπρου από το 1878 μέχρι και το 1959, συνδέοντάς την με την ιστορία του Τύπου, και στο δεύτερο μέρος, εν είδει πανοραμικού λευκώματος, πρωτοσέλιδα σημαντικών φύλλων της περιόδου,  με φωτογραφίες των μεγάλων δημοσιογράφων της Αγγλοκρατίας. Ο Χρυσάνθου χωρίζει τα υποκεφάλαια σύμφωνα με την πιο δόκιμη περιοδολόγηση: «Η έκδοση των πρώτων κυπριακών εντύπων, 1878-1931», «Το εκκρεμμές της ανελευθερίας του Τύπου, 1931-1941», «Το βαθύ κοινωνικό ρήγμα, 1941-1955», από την ίδρυση δηλαδή του ΑΚΕΛ ως την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα, και τέλος τον αγώνα της ΕΟΚΑ, όπου αφιερώνει τρία υποκεφάλαια. Ανάλογη περιοδολόγηση γίνεται και στο δεύτερο κεφάλαιο, 1960-1974, από τα πρώτα χρόνια της Κυπριακής Δημοκρρατίας μέχρι την τουρκική εισβολή.

                        Στην πρώτη περίοδο, οι εφημερίδες, εβδομαδιαίες ακόμη, δεν πουλιόντουσαν στα περίπτερα, όπως σήμερα, ώστε να τσιμπάνε φύλλα από εντυπωσιακά πρωτοσέλιδα αλλά μόνο με συνδρομές. Και αυτά σε μια εποχή όπου το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ήταν αναλφάβητοι, με αποτέλεσμα στους καφενέδες των χωριών ή στα Αναγνωστήρια των πόλεων η ανάγνωση της εφημερίδας να γίνεται τελετουργικά και μεγαλόφωνα, συνήθως από το δάσκαλο, δίκην κατηχήσεως, εις τα ευήκοοα ώτα των υπολοίπων κατοίκων, εννοείται ανδρών. Βέβαια, οι εφημερίδες μπαίνουν και στα σπίτια της αστικής τάξης των πόλεων, όπου διαβάζονται και από τον γυναικείο πληθυσμό, όπως και από τις δασκάλες του νησιού. Σε αυτό τον τομέα αξίζει να γίνει μνεία στην δεκαπενθήμερη εφημερίδα «Εστιάδες», στο πρώτο γυναικείο φύλλο της Κύπρου, που εκδόθηκε στην Αμμόχωστο το Νοέμβριο του 1913, από τη φωτισμένη δασκάλα Περσεφόνη Παπαδοπούλου.

                        Οι κυπριακές εφημερίδες της πρώτης περιόδου εκδίδονται κυρίως στις τρεις μεγάλες πόλεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν σημειώνονται βραχύβιες αποτυχημένες προσπάθειες στην Αμμόχωστο, την Πάφο και την Κερύνεια. Τη μεγαλύτερη κυκλοφορία είχαν οι λευκωσιάτικες «Φωνή της Κύπρου», και «Ελευθερία». Η μελέτη των κυπριακών εφημερίδων είναι πολλαπλά χρήσιμη για τον ερευνητή της νεότερης ιστορίας, εάν αναλογιστεί κανείς τις λιγοστές πηγές που έχουμε στη διάθεσή μας. Πέρα από το πλήθος των «μικρών ειδήσεων» που διασώζουν, οι εφημερίδες της εποχής αποτελούσαν για τις προσωπικότητες του τόπου το πιο προσιτό βήμα διατύπωσης και προβολής των πολιτικών τους απόψεων. Οι εφημερίδες ανήκαν ή διευθύνονταν από δημοσιογράφους ή τις οικογένειές τους και ήταν ανοικτές στους πολιτικούς τους φίλους, όπως η «Αλήθεια» του Μενέλαου Φραγκούδη, ύστερα από τη μεταβίβασή της από τον Αριστοτέλη Παλαιολόγο, η «Ελευθερία» των αδελφών Σταυρινίδη, η «‘Ενωσις» του Χριστόδουλου Κουππά, η «Σάλπιγξ» της οικογένειας Χουρμούζιου, η «Φωνή της Κύπρου», όπου ύστερα από τους Θεοχαρίδη και Νικόπουλο ανέλαβε τη διεύθυνση ο Κύριλλος Παυλίδης. Παράλληλα, υπήρχαν και οι εφημερίδες, ειδικά στην εποχή του Αρχιεπισκοπικού ζητήματος, που αποτελούσαν αποκλειστικά δημοσιογραφικά όργανα κορυφαίων πολιτευτών. Εκτός από τον «Κυπριακό Φύλακα», την παραδοσιακή εφημερίδα του Μανιάτη Νικόλαου Καταλάνου, φλογερού ενωτικού απόστολου και μεγάλου λαϊκού ηγέτη, αλλά και του δημοσιογράφου που πιθανότατα διατηρεί τα πρωτεία στις μηνύσεις εναντίον του στην Κύπρο για λιβελογραφήματα, ανάλογο ρόλο διαδραμάτιζε η εφημερίδα «Νέον Έθνος» της Λάρνακας για τον Φίλιο Ζαννέτο, η «Πατρίς» του Δήμαρχου της Λευκωσίας Αχιλλέα Λιασίδη, κ.ο.κ. Το πλήθος των εντύπων αποτελεί ευτύχημα για την ιστορική έρευνα, καθώς δημιουργούσε συνεχείς δημοσιογραφικές συζητήσεις, αντιπαραθέσεις και έριδες, με αποτέλεσμα τη διάσωση πολιτικών θέσεων και απόψεων, στο πλαίσιο του αγώνα για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, που υποκαθιστούσαν την έλλειψη κομμάτων και στοιχειώδους κοινοβουλευτικής λειτουργίας. Από τη δεκαετία του 1920 έχουμε τα πρώτα σοσιαλιστικά φύλλα στην Κύπρο, που φέρνουν στο νησί τις νέες ιδέες. Πιο σημαντική εφημερίδα ο «Νέος Άνθρωπος», η επίσημη εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος, που ιδρύθηκε στη Λεμεσό, τον Αύγουστο του 1926. Θα ακολουθήσουν πολύ αργότερα, στη δεκαετία του 1940 και 1950 οι ιστορικές εφημερίδες του ΑΚΕΛ «Δημοκράτης» και «Χαραυγή». Ειδική αναφορά αξίζει να γίνει και στα σατιρικά φύλλα, δυσεύρετα σήμερα. Από τα ιο σημαντικά, ο βραχύβιος «Διάβολος» του μεγάλου ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη, στη δεκαετία του 1880. Ακολούθησαν αρκετά άλλα φύλλα με πιο σημαντικά το «Μαστίγιον» του Γιάννη Περδίου, που εκδίδεται στη Λευκωσία από το 1911 ως το θάνατο του ποιητή, το 1930,  το «Γέλιο», του Γιώργου Φασουλιώτη, από το 1928 ως το 1937 και η νεότερη «Σατυρική» του Γιώργου Μαυρογένη, που πρωτοβγαίνει στη δεκαετία του 1960. Το «Μαστίγιον» σατίριζε με στίχους και το «Γέλιο» κι η «Σατιρική» με σκίτσα. Από την τρίτη γενιά των Κυπρίων δημοσιογράφων που παρουσιάζει ο Χρυσάνθου, και εμφανίζονται από το 1920 ως το 1950, αναφέρουμε τους λεμεσιανούς Πάνο Φασουλιώτη και Δημητρό Δημητριάδη (Ντόριαν), τον Κυριάκο Κακουλλή και Νίκο Παττίχη, που σηματοδοτούν τη μεταφορά του δημοσιογραφικού κέντρου στη Λευκωσία με τις πρώτες μεγάλες ημερήσιες εφημερίδες, τους Παφίτες Χριστόδουλο Γαλατόπουλο και Λοΐζο Φιλίππου, τον Πολύκαρπο Ιωαννίδη στην Κερύνεια, τον ποιητή Κώστα Μόντη και την αποτυχημένη προσπάθεια έκδοσης ανεξάρτητης εφημερίδας, το 1946-1947, τους Φιφή Ιωάννου, Τεύκρο Ανθία, Πλουτή Σέρβα και Λύσανδρο Τσιμίλλη από τις εφημερίδες της Αριστεράς. Αξίζει να προσθέσουμε ότι πολύ σημαντικοί Κύπριοι δημοσιογράφοι έζησαν και εργάστηκαν στην Αθήνα. Ας αναφέρουμε εδώ ελάχιστους μόνο, αρχίζοντας από τους παλιούς: την οικογένεια Κύρου, της «Εστίας», τον Αιμίλιο Χουρμούζιο, τον Λουκή Ακρίτα, τον Λεωνίδα Παυλίδη, τον Σοφιανό Χρυσοστομίδη, αλλά και τον Κώστα Σερέζη, τον Σπύρο Παπαγεωργίου, τον Ανδρέα Χριστοδουλίδη και τον Χρήστο Μιχαηλίδη, και τόσους άλλους. Στο βιβλίο γίνεται λόγος, επίσης, στις τουρκοκυπριακές εφημερίδες, αλλά και στην εμφάνιση του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης στην Κύπρο, από τη δεκαετία του 1950. Στην περίοδο της Ανεξαρτησίας, στο βιβλίο μπορεί κάποιος να δει συνοπτικά τις κυριότερες εφημερίδες και τους ανθρώπους της δημοσιογραφίας, αλλά και τον ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε ο Τύπος στην περίοδο της εσωτερικής σύγκρουσης του 1971-1974. Επίσης ο συγγραφέας αναφέρεται στις διώξεις, φυλακίσεις, κακοιποιήσεις και απαγωγές δημοσιογράφων με τις οποίες στιγματίστηκε η ιστορία του Τύπου στην Κύπρο από το 1878 ως το 1974.

Κυρίες και κύριοι,

                        Το βιβλίο του Χρύσανθου Χρυσάνθου, ενός από τους πιο γνωστούς και πολυγραφότερους σύγχρονους Κυπρίους δημοσιογράφους, είναι πολλαπλά χρήσιμο, τόσο στους μελετητές του ελληνικού Τύπου και της κυπριακής ιστορίας, όσο και στον απλό αναγνώστη. Ως προς το συνολικό έργο και τη βιβλιογραφική παρουσία του Χρύσανθου Χρυσάνθου, με το νέο του βιβλίο αποδεικνύεται ένας δεινός γνώστης και ερευνητής της ιστορίας του κυπριακού τύπου, που προσφέρει στην ιστοριογραφία μας, νέες οπτικές και προσεγγίσεις. Συγχαίρουμε θερμά τον συγγραφέα για το βιβλίο του, και του ευχόμαστε να είναι γερός να συνεχίσει το συγγραφικό του έργο".

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Της Πρωτοβουλίας «Ένα Καράβι για τη Γάζα»

Αθήνα, 31 Μαρτίου 2011
Μάθαμε για την απόλυση του δημοσιογράφου Άρη Χατζηστεφάνου από το ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ.
Τον Άρη τον ξέρουμε από παλιά... Ήταν μαζί μας στο Στόλο της Ελευθερίας. Έδινε συνεχείς ανταποκρίσεις για αυτά που μας συνέβαιναν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Κινδύνεψε μαζί με τους ακτιβιστές στο Mavi Marmara. Στάθηκε με αξιοπρέπεια μαζί με εμάς στην δολοφονική επίθεση των ισραηλινών ένοπλων ναυτικών δυνάμεων στην ανοιχτή θάλασσα και τους ισραηλινούς μηχανισμούς καταστολής στο ανακριτικό κέντρο του Άσντοτ και στην φυλακή της Μπιρ Σίμπα.
Μάθαμε ότι ο Άρης ήταν από αυτούς, τους λίγους, που δεν δέχθηκαν τη μείωση μισθού του. Κι αυτό ενόχλησε. Είναι όμως από τους δημοσιογράφους που εδώ και χρόνια κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Κι αυτό ενοχλεί περισσότερο.
Η Πρωτοβουλία “Ένα Καράβι για τη Γάζα” είναι δίπλα του.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΥΤΑ ΣΤΟ ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ : .

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΥΤΑ ΣΤΟ ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ : .

2η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΛΑΥΡΙΟΥ: ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ Β'

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΑΤ ΣΤΟ ΛΑΥΡΙΟ...

Στο μπλόκο του Λαυρίου, σήμερα κατά τις 3:45, μια δύναμη 25 και άνω αστυνομικών των ΜΑΤ, απρόκλυτα εισέβαλαν στα 2 σπιτάκια αιφνιδιάζοντας τους 7-8 παρευρισκόμενους. Αφού έριξαν μέσα ένα δακρυγόνο, μπήκαν στα σπιτάκια και τους χτύπησαν. Οι κάτοικοι, ανήμποροι να αντιδράσουν υπέμειναν βάναυσο ξυλοδαρμό, ο οποίος συνεχίστηκε και έξω από τα σπιτάκια όπου και τους έσυραν.

Τρείς απ΄ αυτούς μεταφέρθηκαν στο Νοσοκομείο, ο ένας εκ των οποίων είναι σοβαρά χτυπημένος.
Ξυλοκοπήθηκε ο Αντιδήμαρχος Λαυρεωτικής Κος Κατσουνάκης Κυργιάκος παρά τη δήλωση της ιδιότητάς του, ενώ έγιναν και σημαντικές φθορές στο αυτοκίνητό του.

Φεύγοντας τα ΜΑΤ έβαλαν φωτιά σε ένα απ΄ τα σπιτάκια!

2η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΛΑΥΡΙΟΥ: ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ Α'

ΟΧΙ ΧΥΤΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΤΕΑ - ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ: Λεβαντής και Σγουρός στον ΣΚΑΙ 100,3

ΟΧΙ ΧΥΤΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΤΕΑ - ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ: Λεβαντής και Σγουρός στον ΣΚΑΙ 100,3

Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης : .

Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης : .

Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης : .

Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης : .

ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ ΚΕΡΑΤΕΑΣ: Διαδημοτική συγκέντρωση συμπαράστασης - Ψήφισμα δή...

ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ ΚΕΡΑΤΕΑΣ: Διαδημοτική συγκέντρωση συμπαράστασης - Ψήφισμα δή...: "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Θέμα: Συγκέντρωση συμπαράστασης στον αγώνα ενάντια στην κατασκευή ΧΥΤΑ..."

Πολίτες ξυπνήστε και βάλτε τους μυαλό...

ΝΑ ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗΝ ΚΕΡΑΤΕΑ ΑΝ ΔΕΧΤΕΙ ΤΟ ΧΥΤΑ-ΧΩΜΑΤΕΡΗ...

Καύση απορριμμάτων. Τι σημαίνει πρακτικά για τις ζωές μας ;

  Με πρωτοβουλία του Περιβαλλοντικού Συλλόγου "ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ", πραγματοποιήθηκε χθες 30 Μαρτίου 2011, στην αίθουσα τελετών στα Λουτρά Λαγκαδά, εκδήλωση με σκοπό την ενημέρωση με θέμα "Διαχείριση απορριμμάτων. Από τους Χ.Υ.Τ.Α. στα εργοστάσια καύσης ;".

  Έχει γίνει γνωστό, πως ο Χ.Υ.Τ.Α. στη θέση Μαυροράχη, ενώ ξεκίνησε ως έργο με διάρκεια ζωής που θα ξεπερνούσε τα 30 χρόνια, έχει πλέον κορεστεί κατά 75% της χωρητικότητάς του. Όπως εξήγησε η κ. Γωγάκου, Αρχιτέκτων - Μηχανικός, πρ. Νομαρχιακή σύμβουλος, ενώ είχε εξαγγελθεί πως η Μαυροράχη θα ήταν ο χώρος που θα...έθαβαν ότι απορρίμματα θα έμεναν μετά τη διαδικασία της ανακύκλωσης και την κομποστοποίησης, καταλήξαμε να φιλοξενούμε τη χωματερή ολόκληρου του Νομού Θεσσαλονίκης. Στο Χ.Υ.Τ.Α. σήμερα θάβονται τα πάντα, ανεξέλεγκτα και μάλιστα χωρίς να έχουν υποστεί οποιαδήποτε επεξεργασία. Ως εκ τούτου, παρουσιάζει έλλειψη χώρου που οι αρμόδιοι θεωρούν ότι θα εξαλειφθεί ως πρόβλημα, εάν αντί της ταφής, προχωρήσουν στην καύση των σκουπιδιών. Πρακτικά μιλάμε για ένα εργοστάσιο που θα καίει χαρτί και πλαστικό στους 900 ^oC, όλο το 24ωρο και 365 ημέρες το χρόνο. 

  Κατόπιν ο Δρ. Κ. Νικολάου Χημικός - Περιβαλλοντολόγος τόνισε πως τα στερεά δεν αποτελούν ένα τοπικό πρόβλημα, αλλά αφορούν όλη την Ελλάδα, υπενθυμίζοντας περιοχές όπως την Κερατέα ή την Λευκίμμη στην Κέρκυρα.Συστηματικά δε αποκρύπτεται το γεγονός ότι σε παγκόσμιο επίπεδο η καύση των αποβλήτων και η ταφή τους αποτελούν τις 2 χειρότερες επιλογές μιας κοινωνίας, για να διαχειριστεί του πρόβλημα. Και αυτό γιατί οι επιπτώσεις αυτών των δράσεων είναι άμεσες τόσο στο περιβάλλον όσο και στους ανθρώπους. 

  Οι μετρήσεις υδάτων γύρω από την Μαυροράχη έχουν αρχίσει να δείχνουν επίπεδα μόλυνσης. Η έλλειψη χώματος για το σκέπασμα των σκουπιδιών έγινε αιτία να έχουμε τεράστιες συγκεντρώσεις γλάρων και σκύλων στο χώρο, που σκορπίζουν και μεταφέρουν σκουπίδια και επομένως και μολυσμένα αντικείμενα οπουδήποτε.

  Όσο δε για το οικονομικό κόστος της καύσης τόνισε πως πρόκειται για δραστηριότητα 7 φορές ακριβότερη από την ανακύκλωση που φυσικά δεν θα κλειθούν να πληρώσουν μόνο οι κάτοικοι που μένουν κοντά στο χώρο. Το οικονομικό τίμημα για την λειτουργία του εργοστασίου θα κλειθούν να πληρώνουν όλοι οι κάτοικοι του Νομού Θεσσαλονίκης, μέσα από τα δημοτικά τέλη.

Ο πίνακας που ακολουθεί δείχνει κατά σειρά προτεραιότητας, τους καλύτερους τρόπους διαχείρισης των στερεών αποβλήτων.    

1) Μείωση όγκου σκουπιδιών - Πρόληψη}    Ο συνδυασμός των 3 πρώτων δράσεων καλύπτει κατά 

2) Επαναχρησιμοποίηση                            }  τουλάχιστον 90 % την ορθή περιβαλλοντική οικονομική

3) Ανακύκλωση                                         }  και κοινωνική διαχείριση των στερεών αποβλήτων

4) Θερμική επεξεργασία - Καύση 

5) Χ.Υ.Τ.Α.

   Τέλος ο κ. Νικολάου τόνισε πως σύμφωνα με όλα τα επιστημονικά δεδομένα, το εργοστάσιο καύσης στερεών αποβλήτων θα έχει επίδραση στο άνθρωπο και στο περιβάλλον όμοια με τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της Κοζάνης που καίνε λιγνίτη.

   Έπειτα δεν ξεχνάμε  πως μετά την μεγάλη πυρκαγιά στην χωματερή των Ταγαράδων παρουσιάστηκαν πολλά κρούσματα τερατογεννέσεων σε κοπάδια ζώων της περιοχής. Κι αυτό διότι τα προϊόντα καύσης, διοξίνες, φουράνια κ.λ.π. ευθύνονται για την πρόκληση τερατογεννέσεων και καρκινογεννέσεων.

   Ο κ. Τεκίδης ενημέρωσε το ακροατήριο για το νομικό καθεστώς που ισχύει στη περιοχή της Μαυροράχης και για το πως "προέβλεψε" το κράτος ρυθμίσεις που μελλοντικά θα καλύπτουν δραστηριότητες τέτοιου βλαπτικού είδους σε ένα χώρο που απέχει λιγότερο του 1 χιλιομέτρου, από τα όρια της Γ΄ ζώνης της περιοχής NATURA 2000.

     Τελικός εισηγητής ήταν ο κ. Κ. Κυνηγός, πρόεδρος του περιβαλλοντικού συλλόγου "Φίλοι της Γης", ο οποίος μας περιέγραψε πώς είναι η ζωή των ανθρώπων που ζουν δίπλα στο ΧΥΤΑ.

    Η ανησυχία είναι έκδηλη γιατί είναι και τεκμηριωμένη, έπειτα από τις μετρήσεις της ποιότητας των υδάτων και φανερή, διότι και το φωτογραφικό υλικό που παρουσιάστηκε, μαρτυρά την παρουσία τοξικών νοσοκομειακών και ιατρικών αποβλήτων που στέκουν ακάλυπτα από χώμα (χρησιμοποιημένες σύριγγες, χειρουργικά γάντια, γάζες κλπ.) προσελκύοντας ζώα και πουλιά.

   Αυτή η ζοφερή κατάσταση υπάρχει σήμερα. Κι όμως, το 2006 ο Πρόεδρος του ΟΤΑ, καθησύχαζε τους πάντες λέγοντας πως δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα με τη δημιουργία του ΧΥΤΑ. Γιατί υπήρχαν τα κονδύλια και όλα τα σχέδια που θα γίνονταν πράξη θα δημιουργούσαν μια ασφαλέστατη υγειονομική ταφή, φιλική σε ανθρώπους και περιβάλλον. Τώρα πάμε ένα βήμα παρακάτω υποβαθμίζοντας κι άλλο τη λεκάνη της Μυγδονίας.

   Έπειτα από τις τοποθετήσεις ακολούθησε απευθείας τηλεφωνική επικοινωνία με τον κ. Ιατρού, κάτοικο Κερατέας. Ο κ. Ιατρού μας κατέθεσε την εμπειρία του μέσα από τη κατάσταση που διαδραματίζεται αυτό το καιρό στο τόπο του, την Κερατέα. Τόνισε πως η δράση στη περιοχή του βρίσκεται έξω από κόμματα και οργανώσεις. Όλοι οι κάτοικοι είναι ενημερωμένοι και ενωμένοι και πως αυτός είναι και ο λόγος που αντέχουν τόσο καιρό αντιστεκόμενοι.

   Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε πως το λόγο πήραν ακόμα :

ο Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής & Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης, ο Δήμαρχος Λαγκαδά κ. Ι. Αναστασιάδης, ο πρώην Δήμαρχος Λαγκαδά κ. Ι. Καραγιάννης, η πρώην Έπαρχος Λαγκαδά κ. Π. Καλαϊτζή, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Ευρύτερης Περιοχής Λαγκαδά κ. Χατζηπαραδείσης, ο Αντιπρόεδρος κ. Μέγκας. 

  Όλοι και χωρίς ουδεμία εξαίρεση εξέφρασαν τη συντεταγμένη θέση τους ενάντια στη δημιουργία μονάδας καύσης στερεών αποβλήτων στην Μαυροράχη. Δίνουν έμφαση στην ενημέρωση του κόσμου ώστε όλοι οι κάτοικοι να λάβουν γνώση και στην ενότητα ώστε να υπάρχει κοινό μέτωπο όλων των φορέων.    

  Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν κάτοικοι της περιοχής και το 15μελές Συμβούλιο των μαθητών του Γενικού Λυκείου Ασσήρου που με την παρουσία του σε όλες τις δράσεις αποτελεί παράδειγμα για όλους μας.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ 31.3.2011 (για την βία της ΕΛ.ΑΣ. στο Λαύριο) : .

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ 31.3.2011 (για την βία της ΕΛ.ΑΣ. στο Λαύριο) : .

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: Σχεδίασαν τη χρεοκοπία

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: Σχεδίασαν τη χρεοκοπία: " 23/2/2011 Με τον πρωθυπουργό στη γύρα για μια ακόμη φορά προκειμένου να ξεπουλήσει όσο-όσο ότι έχει απομείνει από την κυριαρχία κα..."

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: Μια χώρα που πεθαίνει

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: Μια χώρα που πεθαίνει: "Το φάντασμα μιας επίσημης πτώχευσης τύπου Αργεντινής του 2001 φαίνεται να στοιχει­ώνει την Ελλάδα και την ευρωζώνη. Αυτό υποδ..."

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: «Εξωστρεφής» υποτέλεια

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: «Εξωστρεφής» υποτέλεια: "Η απόφαση για άμεση εμπλο­κή της Ελλάδας στη στρα­τιωτική επέμβαση στη Λι­βύη, πρώτη φορά μετά την Κορέα, φανερώνει ακόμη μια φορά π..."

...Κερατέα : η ντροπή του κράτους! : .

...Κερατέα : η ντροπή του κράτους! : .

ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ ΚΕΡΑΤΕΑΣ: Οι "μπράβοι" των ΜΑΤ "τα σπάνε" στο Λαύριο...

ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ ΚΕΡΑΤΕΑΣ: Οι "μπράβοι" των ΜΑΤ "τα σπάνε" στο Λαύριο...: "“Για άλλη μια φορά η Ελληνική Αστυνομία επιβεβαίωσε το λόγο που όλοι οι αστυνομικοί αποκαλούνται στην καθομιλουμένη «μπάτσοι». Οι άνθρωποι ..."

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ-«ΣΚΟΥΠΑ» για την οικονομία φέρνει η κυβέρνηση στα μέσα Απριλίου-  Θα περιλαμβάνει ρυθμίσεις για τα δημοσιονομικά, τις αποκρατικοποιήσεις και την ανάπτυξη- Ενιαία στρατηγική και στήριξη των αποκρατικοποιήσεων ζήτησε ο χθες ο πρωθυπουργός από τους υπουργούς του- Την ενίσχυση

του επιτρόπου του δημοσίου στις τράπεζες αποφάσισε το υπουργικό Συμβούλιο- Ανοικτό

το ενδεχόμενο επαναγοράς χρέους- FITCH: Προειδοποίηση για νέα υποβάθμιση της Ελλάδας.

    ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ για το νέο Λύκειο- Από τον Σεπτέμβρη οι αλλαγές- Λιγότερα μαθήματα με περισσότερες ώρες διδασκαλίας.           

ΛΙΒΥΗ: Εγκατέλειψε τον Καντάφι ο ΥΠΕΞ.                                                               

Δημήτρη Καζάκη στο κανάλι Kρήτη ΤV

ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ ΚΕΡΑΤΕΑΣ: "Κερατέα" από τον Νίκο Μπογιόπουλο

ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ ΚΕΡΑΤΕΑΣ: "Κερατέα" από τον Νίκο Μπογιόπουλο: "Επί τρεις μήνες έχουν θέσει μερικές δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους σε κατάσταση πολιορκίας. Οι κάτοικοι της Κερατέας και της ευρύτερης περιοχής ..."

ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ ΚΕΡΑΤΕΑΣ: Το κίνημα "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ" στη σημερινή συγκέντρωση....

ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ ΚΕΡΑΤΕΑΣ: Το κίνημα "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ" στη σημερινή συγκέντρωση....

Ξύλο, ξύλο, ξύλο. Το νέο σύνθημα του καθεστώτος για την Κερατέα : .

Ξύλο, ξύλο, ξύλο. Το νέο σύνθημα του καθεστώτος για την Κερατέα : .

ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΓΙΑ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ

 ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΒΟΥΛΤΕΨΗ



Η δημιουργία του μόνιμου ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, για την οποία τόσο πολύ πανηγύρισε η κυβέρνηση, μπορεί να πρόσφερε τροφή στο μέτωπο της εσωτερικής προπαγάνδας, αποδεικνύεται, όμως,  καταστροφικός για τις λεγόμενες αγορές και τις προβλέψεις για τη χώρα μας.

Η χθεσινή υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας και από την Standard & Poor’s (από ΒΒ+ σε ΒΒ-) έθεσε άδοξο και θλιβερό τέλος στις χαρμόσυνες φωνές περί σωτηρίας από τον μηχανισμό. Αλλά αυτό ακριβώς οδήγησε στην υποβάθμιση, με τον διεθνή οίκο να υποστηρίζει πως (με δεδομένο ότι πλέον προβλέπεται επίσημα και η χρεοκοπία) η Ελλάδα, μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος της τρόικας, είναι πιθανό να προσφύγει στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης. Αυτό σημαίνει πως η Ελλάδα, παρά τους ευσεβείς πόθους και τις διακηρύξεις, δεν προβλέπεται να βγει στις αγορές.

Από την πρώτη στιγμή που το θέμα ετέθη, πρώτα από την Μέρκελ, μετά από το δίδυμο Μέρκελ-Σαρκοζί, αργότερα, στις 11 Μαρτίου, από το Eurogroup και τέλος από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, οπότε και επικυρώθηκε στις 25 Μαρτίου, ο προβληματισμός αφορούσε ακριβώς αυτά για τα οποία μας υποβάθμισαν χθες. 

Αν και ο κίνδυνος ήταν γνωστός, πήγαν όλοι μαζί – της Ελλάδας δεν της έπεφτε λόγος, ήταν βέβαιο ότι θα ψήφιζε ό, τι κι΄αν της έλεγαν και μετά θα πανηγύριζε πως… πέτυχε το δικό της – και ψήφισαν πως σε περίπτωση χρεοκοπίας μιας χώρας και προσφυγής της στον μηχανισμό στήριξης, οι πρώτοι που θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους θα είναι οι δανειστές, ενώ όλοι οι άλλοι, οι ιδιώτες δηλαδή, έρχονται σε δεύτερη μοίρα – αν περισσέψει κάτι.

Πέρα, λοιπόν, από τον ρόλο των διεθνών οίκων αξιολόγησης, για τον οποίο έχουμε πολλές φορές γράψει, αυτή τη φορά η υποβάθμιση τόσο της Ελλάδας – όσο και της Πορτογαλίας που έχει πάρει σειρά για το ΔΝΤ – σχετίζεται με αυτήν καθαυτήν την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, για την οποία η κυβέρνηση πανηγύρισε, υποστηρίζοντας πως επετεύχθη η περίφημη «λύση-πακέτο» που δήθεν επιζητούσε (αλλά ήταν προαποφασισμένη).

Τέλος – και παρά την χθεσινή αισιοδοξία – η S&P΄s προβλέπει για την Ελλάδα δημοσιονομική επιδείνωση για το 2010, καθώς το ταμειακό έλλειμμα και οι εκκρεμείς δαπάνες θα υπερβούν τις προβλέψεις της ελληνικής κυβέρνησης για το προηγούμενο οικονομικό έτος, με αποτέλεσμα το συνολικό δημόσιο έλλειμμα να διαμορφωθεί σε υψηλότερα επίπεδα από το 9,6% επί του ΑΕΠ που εκτιμά η ελληνική κυβέρνηση.

Η νέα υποβάθμιση έπεσε μεν σαν κεραμίδα, αλλά η κυβέρνηση για άλλη μια φορά κινήθηκε στη λογική «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε». Στον διεθνή οίκο απάντησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, λέγοντας πως… «δεν μας υποβαθμίζουν εξαιτίας των όσων κάνουμε». Χωρίς, όμως, να μας λέει γιατί μας υποβάθμισαν ξανά και χωρίς να συνδέσει την υποβάθμιση με τις πρόσφατες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που παρουσιάστηκαν ως μεγάλη επιτυχία.

Το δε υπουργείο των Οικονομικών, απέδωσε χθες με ανακοίνωσή του την υποβάθμιση σε… λανθασμένη αξιολόγηση των πρόσφατων αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Επιμένοντας ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει στις αγορές από το 2012. Και υποστηρίζοντας πως η αξιολόγηση αγνοεί την απόφαση για επιμήκυνση του δανείου και την μείωση του επιτοκίου.

Βέβαια, τα πάντα μπορεί να ισχυριστεί κανείς για τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, από σκοπιμότητα ως υστεροβουλία, αλλά όχι λανθασμένους υπολογισμούς. Διότι είναι σαφές ότι αυτό ακριβώς ελήφθη υπ’ όψη: Ότι δηλαδή, η επιμήκυνση, αποτελεί μια μορφή αναδιάρθρωσης, η Ελλάδα θα συνεχίσει για περισσότερα χρόνια να αποπληρώνει το χρέος της και αυτή η συνεχιζόμενη ομηρία της θα σταθεί αφορμή να μην τα καταφέρει να βγει στις αγορές, οπότε και θα υποχρεωθεί να προσφύγει στον μηχανισμό.

Μέχρι τη στιγμή της υποβάθμισης, η κυβέρνηση πάντως συνέχιζε το βιολί της. Σε συνέχεια των (προχθεσινών) αισιόδοξων προβλέψεων του υπουργού των Οικονομικών, χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επανήλθε εκτιμώντας ότι… «το βαθύτερο σημείο της υφεσιακής πορείας ανήκει στο παρελθόν»! Και ότι το 2012 θα είναι χρονιά επιστροφής στην ανάπτυξη.

Αναρωτιέται, βέβαια, κανείς πώς είναι δυνατόν να συμβούν όλα αυτά, όταν το δημαρχείο της Αθήνας παραμένει υπό κατάληψη από τους συμβασιούχους, ενώ  πρόκειται για θέμα που αυτονοήτως έπρεπε να είχε λυθεί.

Αναρωτιέται επίσης κανείς πώς είναι δυνατόν να βρεθούν λύσεις για τα μεγάλα και σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα, όταν δεν βρίσκεται λύση για την Κερατέα. Όπου μήνες τώρα επικρατεί πολεμική ατμόσφαιρα, αποκλείονται δρόμοι, απασχολούνται διμοιρίες των ΜΑΤ, γίνονται συμπλοκές, πέφτουν δακρυγόνα μέσα στις αυλές των σπιτιών και η πολιτεία, αυτή η πολιτεία που θα μας οδηγήσει, λέει, πλησίστιους στις αγορές, δεν μπορεί να βρει λύση. 

Πώς είναι δυνατόν να βρεθεί λύση για τα δημοσιονομικά της χώρας, όταν δεν βρίσκεται τρόπος να πληρωθούν οι φαρμακοποιοί για τα φάρμακα που έχουν δώσει εδώ και πάνω από έναν χρόνο!

Δυστυχώς, όποιος παρακολουθεί επί μήνες να γίνεται της Κερατέας, της Υπατίας, του Καμίνη, είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να οδηγήσει το καράβι εκτός φουρτούνας. Ή μήπως πιστεύει κανείς πως δεν τα παρακολουθούν και αυτά οι αξιολογητές;

Ο θυμωμένος Άρης Πορτοσάλτε και το Ράδιο Οβριόκαστρο 102,2 : .

Ο θυμωμένος Άρης Πορτοσάλτε και το Ράδιο Οβριόκαστρο 102,2 : .

Τραυματισμοί κατοίκων από πλαστικές σφαίρες : .

Τραυματισμοί κατοίκων από πλαστικές σφαίρες : .

Σκηνές από μια παρέλαση: Χειρότερη η σιωπή από το γιουχάισμα

1

• Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Για πρώτη ίσως φορά μια φωτογραφία δεν αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Αλλά και δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψει κανείς τη θλίψη, την απογοήτευση, αυτό το κενό στο στομάχι που ένιωθε όποιος κυκλοφόρησε στους δρόμους γύρω από την πλατεία Συντάγματος την ώρα της παρέλασης.

Αραία αραία να φαινόμαστε καμιά σαρανταρέα αυτοί που στάθηκαν στις άκρες των κεντρικών δρόμων. Ένα απόλυτο κενό μπροστά στον μοναχικό Άγνωστο Στρατιώτη. Ένα βουβό και άψυχο κτίριο πίσω του η Βουλή. Ένα κουφάρι η εξέδρα των επισήμων. Παντού πρόσωπα σκυθρωπά, περίλυπα, μετείχαν έλεγες σε πένθος και όχι σε εθνική γιορτή. Σε εθνικό πένθος. Ίσως για μια στιγμή να πετάρισε η ελπίδα βλέποντας τα νιάτα να παρελαύνουν.

«…κι’ έλεες πότε αχ πότε βγάνω το κεφάλι από τσ’ ερμιές;
Κι’ αποκρίνοντο από πάνω κλάψες, άλυσες, φωνές»…

Για μια στιγμή μόνο. Και μετά, το άγχος της επόμενης μέρας, η ανασφάλεια και η αγωνία, το βάρος της ενοχής μπροστά στη νεολαία – όχι, δεν τα φάγαμε μαζί, αλλά μαζί τους ψηφίσαμε.

Με άδειο βλέμμα κοιτούσαν τους μετανάστες που γλιστρούσαν ανάμεσά τους, ανεμίζοντας πλαστικές γαλανόλευκες, με τις τσάντες – μαϊμούδες παρατημένες σε μια γωνιά. Κάπου βαθιά, κάτω από στρώματα συναισθημάτων, κρυβόταν ακόμη καλά η οργή.

Σιδερόφραχτη η Αθήνα τη μέρα της γιορτής. Παντού αστυνομικοί και ένας προστατευτικός κλοιός από κράνη και ασπίδες γύρω από το κοινοβούλιο και την εξέδρα με τους «επίσημους».

«…γιατί τα’ σκιαζε η φοβέρα
και τα πλάκωνε η σκλαβιά»

Κι’ όταν ξέσπασαν τα επεισόδια στο κέντρο της πλατείας, ανάμεσα σε μια ομάδα εκπαιδευτικών και τους άνδρες των ΜΑΤ, το μόνο που έσχιζε την ησυχία νεκροταφείου στην πόλη, ήταν η δυνατή και διαπεραστική φωνή μιας διαδηλώτριας. Ακόμη πιο ανησυχητικό: Οι ΄Ελληνες, φύσει περίεργοι, αυτοί που προκαλούν κυκλοφοριακό κομφούζιο για να χαζέψουν δυο τρακαρισμένα αυτοκίνητα, δεν γύρισαν καν προς την πλευρά των επεισοδίων. Και το πιο χαρακτηριστικό: Ο λιγοστός κόσμος είχε σκορπιστεί στην Αμαλίας και στην Πανεπιστημίου, αλλά εκεί, απέναντι από το Κοινοβούλιο και τους επισήμους, υπήρχε το απόλυτο κενό.

«εκεί μέσα εκατοικούσες
πικραμένη, εντροπαλή
κι ένα στόμα εκαρτερούσες,
“έλα πάλι” να σου πει».

Αν τα πάνσοφα στελέχη του πολιτικού μας προσωπικού μπορούσαν να περπατήσουν ανάμεσα σ’ αυτούς τους ανθρώπους κι’ αν τους είχε μείνει λίγη ψυχή μέσα τους, θ’ αποζητούσαν τους προπηλακισμούς, θ’ αναζητούσαν ένα γιουχάισμα, ίσως και να νοσταλγούσαν τις παλιές ευτυχισμένες μέρες με τον κόσμο να χειροκροτεί ξέγνοιαστος, κι’ ας αρμένιζε προς την καταστροφή.

Αν μπορούσαν να περπατήσουν ανάμεσα στον κόσμο, θα ένιωθαν αυτή τη βουβή οργή, αυτήν την απέχθεια μπροστά στη σαπίλα της αποσύνθεσης, αυτήν την αδιαφορία και αυτήν την μοιρολατρία. Αλλά δεν μπορούν.

Αν μπορούσαν να νιώσουν την απογοήτευση αυτού του κόσμου, που ξαφνικά νιώθει ανυπεράσπιστος και προδομένος από τους πολιτικούς του ταγούς, τσακισμένος από τα ψέματα και τις απατηλές υποσχέσεις, τότε δεν θα είχε σημασία η καταδίκη περιστατικών διαμαρτυρίας, θα ήταν ευπρόσδεκτος ακόμη και ο χουλιγκανισμός, προτιμότερος πάντως από την απάθεια. Αλλά δεν μπορούν.

Κι’ αν μπορούσαν να προβλέψουν αυτήν την παγωμένη ατμόσφαιρα, δεν θα έμπαιναν καν στον κόπο να συγκαλέσουν – την προηγουμένη – κοτζάμ υπουργικό συμβούλιο για ν’ ακούσουν τον πρωθυπουργό να εμψυχώνει τους υπουργούς του, να ξετρυπώσουν λίγη από την χαμένη γενναιότητα και να πάνε στις παρελάσεις. Αλλά δεν μπορούν – κι’ ας είναι η πολιτική η τέχνη του προβλέπειν.

«Δεν θα κλειστούμε στα γραφεία μας», μάθαμε πως τους είπε. Κλείστηκαν, όμως, από κλοιό αστυνομικών. Ίσως πια και να θεωρούν νίκη την αποφυγή των επεισοδίων διαμαρτυρίας.

Αναγάλλιασε η ψυχή τους μια μέρα πριν, όταν, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ο πρόεδρος της Επιτροπής Καταπολέμησης του μαύρου χρήματος, ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Π. Νικολούδης, τους έδωσε, άθελά του είμαι βέβαιη, άφεση αμαρτιών.

Οι πολιτικοί, είπε, δεν είναι η πιο διεφθαρμένη κοινωνική ομάδα! Αλλά είναι «κοινωνική ομάδα» οι πολιτικοί; Αυτό είναι; Έτσι τους αρέσει να τους αποκαλούν;

Ανακουφίστηκε, λοιπόν, αυτή η ιδιότυπη πολιτική ομάδα, όταν πληροφορήθηκε πως υπάρχουν «άλλες ομάδες, που δεν δίνουν λόγο πουθενά και κανέναν έλεγχο δεν επιδέχονται, παρότι και σε εξωχώριες εταιρίες συμμετέχουν και το βάρος της απόδειξης δεν οφείλουν».

Αλήθεια; Και ποιος επιτρέπει σ’ αυτές τις «ομάδες» να συμπεριφέρονται μ’ αυτόν τον τρόπο; Ποιος τους προστατεύει επειδή εκπροσωπούν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα – χρηματοδότες των πολιτικών δραστηριοτήτων; Ποιος τους εκτρέφει με την θεσμοθετημένη διαπλοκή; Γιατί δεν ελέγχονται;

Μίλησε και γι’ αυτούς που έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό ο κ. Νικολούδης. «Όλοι μαζί τα φύγαμε», είπε, παραφράζοντας την γνωστή πλέον φράση. Είπε πως σ’ αυτό το σπορ επιδόθηκαν ακόμη και καλόγριες! Αλλά όχι πολιτικοί! Αλήθεια; Και ποιος μας βεβαιώνει ότι οι καλόγριες δεν ήταν ενεργούμενα αυτών που «φέρουν το βάρος της απόδειξης των πηγών των χρημάτων τους;». Και από πού και ως πού κάθε Αύγουστο, όταν, σκόπιμα μέσα στον καύσωνα και στις διακοπές, δίνονται στη δημοσιότητα τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών, χρειαζόμαστε μια βδομάδα για μια γρήγορη ανάγνωση;

Ποιος έφτιαξε τον νόμο (2843/2000) με τον οποίο αφαιρέθηκε από την εισαγγελική αρχή η δυνατότητα διενέργειας ανάκρισης, προανάκρισης ή προκαταρκτικής εξέτασης για πιθανολογούμενα αδικήματα στο Χρηματιστήριο, παρά μόνο αν υπήρχε άδεια του δικαστικού συμβουλίου;

Ποιος έφτιαξε τον νόμο (2522/1997) που επέτρεπε την μη εκτέλεση ακόμη και αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων, οι οποίες ακύρωναν παράνομες αναθέσεις δημοσίων συμβάσεων;

Ποιος μετέτρεψε την απιστία περί την υπηρεσία από κακούργημα σε πλημμέλημα (2178/1993);

Ποιος έφτιαξε τον φορολογικό νόμο (3021/2001), με τον οποίο καταργήθηκε εμμέσως το πόθεν έσχες και δόθηκε η δυνατότητα νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, απαλλάσσοντας τα φυσικά πρόσωπα από την υποχρέωση να δικαιολογούν στην Εφορία την προέλευση των χρηματικών ποσών που κατέβαλλαν, προκειμένου να χορηγήσουν δάνεια σε άλλους ιδιώτες ή επιχειρήσεις στις οποίες ήσαν μέλη ή μέτοχοι για να αγοράσουν μετοχές ανωνύμων εταιριών μη εισηγμένων στο Χρηματιστήριο;

Ποιος έφτιαξε τον νόμο, που προστέθηκε ως τροπολογία στο… νομοσχέδιο για την στέγαση των δημοσίων υπηρεσιών και με τον οποίο απαλλάχθηκαν από κάθε ποινική ευθύνη οι διοικήσεις των προβληματικών επιχειρήσεων περιόδου 1983 -1990;

Ποιος έφτιαξε τον νόμο (2446/96) με τον οποίο η σύναψη προγραμματικών συμφωνιών από της διοικήσεις των ΔΕΚΟ επιτρεπόταν να γίνεται… «κατά παρέκκλιση κειμένων διατάξεων»;

Για να μην μιλήσουμε ξανά για το άρθρο (περί γρήγορης παραγραφής των αδικημάτων των πολιτικών) 86 του Συντάγματος, που επιμένουν να μην μαζεύονται τριακόσιοι άνθρωποι για να το αλλάξουν, αρκούμενοι σε πασαλείμματα, όπως το τελευταίο με τις αλλαγές του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

Και τέλος, ποιος εξέθρεψε το ρουσφέτι και μοίρασε διορισμούς και υπογραφές; Ποιος άλλος εκτός από τον πολιτικό μας κόσμο;

Ποιος άλλος εκτός από τον πολιτικό μας κόσμο εκμαύλισε τον λαό, εκτρέφοντας την φαυλοκρατία, την αδιαφορία, την επικράτηση του ατομικού έναντι του κατά Αριστοτέλη Κοινού Καλού;

Ποιος μας κατάντησε όπως ακριβώς μας περιγράφει, με πικρό χιούμορ, στο εξαιρετικό – και πάντα επίκαιρο, αν και πρωτοανέβηκε το 1979 – θεατρικό έργο του Μάριου Ποντίκα «Εσωτερικαί Ειδήσεις»;

Αξίζει να το απολαύσετε, εκεί, στο Θέατρο «Ράγες», στο Γκάζι, για να δείτε να ξεδιπλώνονται με τον πιο σύγχρονο και σπαρταριστό τρόπο σκηνές από την σημερινή Ελλάδα. Μια ομάδα σπουδαίων ηθοποιών, σε σκηνοθεσία Μάνου Τσότρα, ετοίμασε την κωμωδία της χρονιάς, τον καθρέφτη της κοινωνίας μας, όπως την έπλασε στα μέτρα του το πολιτικό κατεστημένο. Χωρίς υπερβολές, ανώφελες ρητορείες και ηθικοπλαστικά κηρύγματα.

Για να νιώσουμε πώς φθάσαμε ως εδώ και ποιοι ευθύνονται γι’ αυτό. Πώς φθάσαμε να κρεμόμαστε και πάλι από τα χείλη – και τα ληστρικά επιτόκια - των ισχυρών, πώς καταντήσαμε να ζητιανεύουμε το επόμενο δάνειο και την επόμενη επιμήκυνση.


«Μοναχή τον δρόμο επήρες,
εξανάλθες μοναχή
δεν είν’ εύκολες οι θύρες,
εάν η χρεία τες κουρταλεί»…

Μέσα στο χωριό της Κερατέας τα ΜΑΤ - Αποπνικτική η ατμόσφαιρα από τα δακρυγόνα : .

Μέσα στο χωριό της Κερατέας τα ΜΑΤ - Αποπνικτική η ατμόσφαιρα από τα δακρυγόνα : .

ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΜΙΝΗ=ΑΠΕΧΕΙ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Έγινε κι αυτό στο Δήμο της Αθήνας, μόλις τους τρεις πρώτους μήνες θητείας, του Γιώργου Καμίνη στο δημαρχιακό θώκο. Για πρώτη φορά στα χρονικά, το δημοτικό συμβούλιο θα συνεδριάσει όχι στο δημαρχιακό μέγαρο αλλά σε αίθουσα κεντρικού ξενοδοχείου της πρωτεύουσας! Απίστευτο αλλά αληθινό. Η διάλυση σε όλο της το μεγαλείο, επειδή η νυν δημοτική αρχή δεν μπόρεσε να συντελέσει στην εξεύρεση λύσης για το πρόβλημα των συμβασιούχων.

Βασικός υπεύθυνος για τη χαοτική κατάσταση, που επικρατεί στα δημοτικά πράγματα της Αθήνας αλλά και σε πλήθος δήμων σε πανελλαδικό επίπεδο, εκτός από τον Γ. Καμίνη, είναι ο Γιάννης Ραγκούσης.

Ο Υπουργός Εσωτερικών «πέτυχε» να «παντρέψει» τον ανάλγητο νόμο του, με την ανικανότητα του Γ. Καμίνη, ο οποίος για δεύτερη φορά, μετά από το ζήτημα της Υπατίας, βρίσκεται εκτεθειμένος απέναντι στους πολίτες της Αθήνας.

Είναι ολοφάνερο πια, ότι ο κ. Γ. Καμίνης αδυνατεί να προσαρμοστεί στο νέο του ρόλο ως δήμαρχος Αθηναίων αλλά μας εξέπληξε η επιλογή ξενοδοχείου (στην αίθουσα «Λος Άντζελες»), για να πραγματοποιήσει τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Πιστεύαμε, ότι μετά από τόσες διεργασίες, θα επέλεγε τελικά το κτίριο του …Συνηγόρου του Πολίτη. Εκεί θα ένιωθε σίγουρα πιο άνετα.

Όσο αφορά στη θέση μας, σε ότι αφορά τις καταλήψεις, είναι γνωστή.  Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν πρόκειται να γίνουμε πολιτικοί «ναυαγοσώστες» του κ. Ραγκούση, ούτε βεβαίως του κ. Καμίνη, στο «ναυάγιο» του μνημονίου στο οποίο συμμετέχουν και υποστηρίζουν.

Ας ψηφίσουν μόνοι τους, με αμφίβολη τη νομιμότητα της συνεδρίασης, τον προϋπολογισμό-«μαϊμού» του 2011 για τον Δήμο της Αθήνας.

Τα τρία στάδια της προπαγάνδας: Από τα 50 δις της τρόικας ως τα 30 των τραπεζών

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

 

Η προπαγανδιστική τακτική της πρόκλησης σύγχυσης, σε συνδυασμό με το πέρασμα από το «σύστημα πλημμυρίδα» στο σύστημα «σταγονόμετρο» και αντίστροφα, βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε πλήρη ανάπτυξη. Είναι σαφές ότι ακολουθείται συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο. Παντού. Από την πώληση δημόσιας περιουσίας ως τη Λιβύη, τον πυρηνικό εφιάλτη, τους φαρμακοποιούς και τις τράπεζες.

άσει αυτού του σχεδίου, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα στελέχη της για να ανακοινώνουν κάτι. Μόλις προκαλείται αντίδραση, η ίδια η κυβέρνηση που έριξε το θέμα στο τραπέζι, το παίρνει πίσω – πολλές φορές δια του ιδίου του πρωθυπουργού. Και σε ένα τρίτο στάδιο, το θέμα επανέρχεται,  ωσάν να μην είχε μεσολαβήσει καθόλου το δεύτερο στάδιο, αυτό της αναίρεσης και της καταγγελίας.

Την είδαμε αυτήν την τακτική να ξεδιπλώνεται σε όλο της το μεγαλείο κυρίως τις τελευταίες 45 ημέρες.

Στις 11 Φεβρουαρίου, η τρόικα – προφανώς εν γνώσει της κυβέρνησης – ανακοίνωσε την πώληση δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δις ευρώ.  Η εκ μέρους της κυβέρνησης καταγγελία του εαυτού της (δηλαδή της τρόικας) άρχισε αμέσως. Διάφοροι υπουργοί και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος έλαβαν μέρος στο δεύτερο στάδιο του προπαγανδιστικού σχεδίου: Εμείς κυβερνάμε, υπερέβησαν τα εσκαμμένα οι εκπρόσωποι της τρόικας, θα καταργηθούν οι συνεντεύξεις Τύπου της τρόικας. Με αποκορύφωμα την δήλωση του πρωθυπουργού ότι θα ψηφιστεί νόμος που θα απαγορεύει την πώληση δημόσιας περιουσίας.

Και τι έγινε στο τρίτο στάδιο; Στις 11 Μαρτίου δεσμεύτηκαν στο Eurogroup ότι θα εξασφαλισθούν 50 δις ευρώ από τις ιδιωτικοποιήσεις. Διότι περί αυτού πρόκειται. Ούτε αποκρατικοποιήσεις, ούτε αξιοποιήσεις. Πρέπει να βρεθούν 50 δις ευρώ και θα βρεθούν (βάσει του σχεδίου, βέβαια, διότι στην πράξη δεν ξέρουμε τι θα γίνει). Οπότε εμφανίσθηκε και ο πρωθυπουργός στη Βουλή και, ενημερώνοντας για τις αποφάσεις της 11ης Μαρτίου, πέρασε στην αντεπίθεση: «Τι θέλετε, να μην αξιοποιηθεί τίποτε;». Ωσάν να μην είχε καν μεσολαβήσει το δεύτερο στάδιο των καταγγελιών και της υπόσχεσης για νόμο που θα απαγορεύει τις πωλήσεις.

Μάθαμε, βέβαια, ότι θα πρόκειται για ένα είδος εκμίσθωσης για εκμετάλλευση με συγκεκριμένη χρονική διάρκεια, με βάση τα βρετανικά πρότυπα. Αλλά όποιος ξέρει τι γίνεται στη Βρετανία, γνωρίζει πως λίγες είναι οι φορές που μετά την λήξη των 99 χρόνων, επιστρέφει κάτι στο βρετανικό Δημόσιο. Και πάντως, όταν συμβαίνει αυτό, είναι επειδή οι ιδιώτες θέλουν να επιστρέψουν το ακίνητο και όχι επειδή τους το παίρνει πίσω το Δημόσιο.

Μια άλλη περίπτωση, ήταν αυτή με τους μετανάστες (Νομικής, Υπατίας, Χανίων). Στη διάρκεια της πρώτης φάσης, ακούσαμε ότι δεν θα γίνει καμιά υποχώρηση. Στη δεύτερη φάση οι υποχωρήσεις έγιναν μια χαρά – εξ ου και οι πανηγυρισμοί των εκβιαστών – απεργών πείνας. Και σε τρίτη φάση περίσσεψαν οι δηλώσεις βάσει των οποίων δεν υπήρξε ποτέ η δεύτερη φάση (των υποχωρήσεων).

Τα ίδια είχαμε και με την αντιμετώπιση των διεθνών οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης. Στο πρώτο στάδιο τους χάιδεψαν μιλώντας για «φιλικές» και «βελούδινες»  υποβαθμίσεις. Σε δεύτερο στάδιο τις κατήγγειλαν για «αδικαιολόγητη» συμπεριφορά. Και σε τρίτη φάση κατέθεσαν ερωτήσεις σε Βουλή και ευρωβουλή και έστειλαν επιστολές στους μεγάλους της ΕΕ (Γιουνκέρ, Μπαρνιέ, Ρεν και δεν συμμαζεύεται) ζητώντας τους να ρυθμίσουν τα… ρυθμισμένα και ήδη σε στάδιο εφαρμογής από τον προσεχή Ιούνιο. Με την τρίτη φάση (και τις ανούσιες απαντήσεις που δόθηκαν) ξεχάστηκε η δεύτερη φάση των καταγγελιών. Και οι περίφημοι οίκοι συνέχισαν ανενόχλητοι τις υποβαθμίσεις τους.

Τα ίδια και με την περίπτωση της Λιβύης. Το μενού του πρώτου σταδίου περιλάμβανε συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων για συμμετοχή της Ελλάδας στην «επόμενη ημέρα». Όταν η περίφημη «επόμενη ημέρα» αποδείχθηκε πως δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας πόλεμος με την απόλυτη συμμετοχή της Ελλάδας, η προπαγάνδα του δεύτερου σταδίου περιλάμβανε την  διακήρυξη «δεν συμμετέχουμε σε στρατιωτικές επιχειρήσεις». Στο τρίτο στάδιο, που διανύουμε τώρα, η Ελλάδα παρέχει τις βάσεις και τις εγκαταστάσεις Σούδας, Ακτίου, Αράξου και Ανδραβίδας και συμβάλλει αποφασιστικά στις πολεμικές επιχειρήσεις. Για άλλη μια φορά το δεύτερο στάδιο – αυτό των ηρωικών καταγγελιών και των μεγαλόστομων διακηρύξεων – εξαφανίστηκε δια της... επικρατήσεώς του!

Τα ίδια και με το πυρηνικό δυστύχημα στην Ιαπωνία. Από την πρώτη στιγμή ήταν σαφές πως είχε έλθει η ώρα να ζητήσει η Ελλάδα άμεση αναστολή των σχεδίων για κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων σε σεισμογενείς περιοχές της Τουρκίας. Στο δεύτερο στάδιο, η Ελλάδα ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει έλεγχο των πυρηνικών εγκαταστάσεων της Ευρώπης και των υπό ένταξη χωρών (sic), προτείνοντας stress tests. Και στο τρίτο στάδιο πληροφορηθήκαμε – και από τον ίδιο των πρωθυπουργό – ότι τα ζητήσαμε όλα αυτά, η ΕΕ αποφάσισε ότι ΘΑ κάνει ελέγχους, απάντηση σχετικά με το πώς θα αντιμετωπιστεί συγκεκριμένα το πρόβλημα με την Τουρκία δεν λάβαμε, οπότε η θέση του προβλήματος εμφανίσθηκε ως… λύση του προβλήματος. Η δεύτερη φάση, που αποτελούσε την καταγγελία και τα αιτήματα, είναι ωσάν να μην υπήρξε ποτέ. Αλλά αν ζητηθούν ευθύνες, η δεύτερη φάση θα ανασυρθεί ξανά.

Στο ίδιο πάντα θέμα, σε πρώτη φάση πληροφορηθήκαμε πως το πρόβλημα στην Ιαπωνία είναι τοπικό (συνεδρίασε μάλιστα και η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας υπό την προεδρία της υπουργού Παιδείας). Το βράδυ του Σαββάτου μας είπαν πως από τις 24 Μαρτίου έχουν φθάσει «ελάχιστες ποσότητες» ραδιενέργειας, αλλά να μην ανησυχούμε. Και χθες, Κυριακή, όταν πλέον ήταν σαφές ότι η κατάσταση στην Ιαπωνία είναι ανεξέλεγκτη, άρχισαν να μας λένε τι μέτρα προφύλαξης πρέπει να λάβουμε. Και σ’ αυτήν την περίπτωση, η δεύτερη φάση, εξουδετερώθηκε από την τρίτη, η οποία όμως είχε ήδη κάνει τη δουλειά της, αποκοιμίζοντας τον κόσμο.

Τα ίδια έγιναν και με τους φαρμακοποιούς. Σε πρώτο στάδιο ασχολήθηκαν με το «άνοιγμα» του επαγγέλματος, ενώ την ίδια ώρα διέκοπταν την πληρωμή των φαρμάκων των ασφαλισμένων του Δημοσίου. Σε δεύτερο στάδιο κατήγγειλαν τους φαρμακοποιούς για συντεχνιασμό, κατηγορώντας τους ότι κρατούν σε ομηρεία τους ασφαλισμένους και κρύβοντας πως ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ! Και σε τρίτο στάδιο δηλώνουν ότι βρήκαν τα λεφτά – και επομένως καλό είναι οι ασφαλισμένοι να ξεχάσουν το δεύτερο στάδιο των καταγγελιών και της ασυνέπειας, που επίσης μπορεί να ανασυρθεί σε περίπτωση αθέτησης των υποσχέσεων.

Παράλληλα, είχαμε και το θέμα με την παροχή στις τράπεζες επιπλέον πακέτου εγγυήσεων ύψους 30 δις ευρώ, όπως ανακοινώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο υπουργικό συμβούλιο από τον υπουργό των Οικονομικών. Προφανώς ο αιτούμενος τα 30 δις εξέθεσε τους λόγους που καθιστούν αναγκαία την παροχή του πακέτου στους συναδέλφους του. Εκείνοι, όμως, μπήκαν αμέσως στο δεύτερο στάδιο, αυτό της καταγγελίας μιας κυβερνητικής ενέργειας. Το τι ακούστηκε στο πλαίσιο και αυτής της «αυτοκαταγγελίας» δεν λέγεται.

Οι (σκόπιμες) διαρροές – όπως σκόπιμες ήσαν και οι τοποθετήσεις – μιλούσαν για υπουργούς και βουλευτές που κατακεραύνωναν την στρατηγική στήριξης των τραπεζών: Πρέπει να ρίξουν χρήματα στην αγορά, παίρνουν αλλά δεν δίνουν, την ώρα που ο κόσμος δεινοπαθεί οι τράπεζες δεν κάνουν καμιά θυσία, να δοθούν χρήματα στις επιχειρήσεις, η χώρα δίνει λεφτά στις τράπεζες για να κάνουν περιουσία, να γίνουν συγχωνεύσεις, το κράτος στηρίζει τις τράπεζες και πρέπει να έχει λόγο, οι τράπεζες επιδεικνύουν εγωιστική συμπεριφορά.

Ακολούθησαν και οι (αναγκαίες) συνεντεύξεις αυτοπροβολής στον κυριακάτικο Τύπο. «Οι τράπεζες δεν στηρίζουν την πραγματική οικονομία. Η στήριξή τους δεν είναι αυτοσκοπός», είπε η κ. Διαμαντοπούλου στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. «Η κρατική παρέμβαση δεν είναι λευκή επιταγή, προϋποθέτει απολογισμό της μέχρι τώρα ενίσχυσης, εγγυήσεις για ενίσχυση της ρευστότητας και επείγον σχέδιο για εξυγιάνσεις και αναδιαρθρώσεις» στον τραπεζικό τομέα. «Να ασκήσουν καλύτερα τον αναπτυξιακό τους ρόλο», ζήτησε η υπουργός Εργασίας Λούκα Κατσέλη από το «Βήμα της Κυριακής».

Σήμερα είναι Δευτέρα. Το μεσαίο στάδιο (αυτό της καταγγελίας) έχει ολοκληρωθεί. Μπαίνουμε στο τρίτο στάδιο που είναι αυτό της υλοποίησης. Ο κ. Παπακωνσταντίνου αποστέλλει επιστολή στις τράπεζες, με την οποία ενημερώνει πως η ένταξή τους στο πακέτο ενίσχυσης ρευστότητας των 30 δις ευρώ θα τελεί υπό την έγκριση της τρόικας – πράγμα που είναι γνωστό από… καταβολής μνημονίου. Και πως στις τράπεζες που μετέχουν στο πλαίσιο στήριξης με προνομιούχες μετοχές, απαγορεύεται η διανομή μερίσματος και για τη χρήση του 2010. Ξεπερνιέται έτσι το δεύτερο στάδιο, αυτό της καταγγελίας, και περνάμε αβρόχοις ποσίν στο τρίτο, που είναι η παροχή των 30 δις ευρώ

Αποδεικνύεται έτσι για άλλη μια φορά ότι η φυσιολογική οδός της αλήθειας είναι άγνωστη γη για τους κυβερνώντες. Η προπαγάνδα τους έχει γίνει δεύτερη φύση. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έλεγαν: Ακούστε να δείτε. Οι δικές μας τράπεζες ουδέποτε επένδυσαν στα τοξικά προϊόντα. Στις τράπεζές μας υπάρχουν οι αποταμιεύσεις των έντιμων Ελλήνων (διότι οι αποταμιεύσεις των άτιμων βρίσκονται στην Ελβετία). Οι τράπεζές μας ανακοινώνουν η μια μετά την άλλη ζημιές. Αν καταρρεύσουν αλά Λήμαν Μπράδερς, θα χαθούν οι οικονομίες των Ελλήνων. Επιπλέον, οι τράπεζές μας εξαρτώνται απόλυτα από την χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η πορεία τους είναι άρρηκτα δεμένη με τα δημοσιονομικά της χώρας. Καμιά χώρα σε πτώχευση δεν έχει αυτόνομο τραπεζικό σύστημα. Οι τράπεζές μας έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, επειδή εμείς, οι πολιτικοί, δημιουργήσαμε ένα αναξιόπιστο κράτος. Και βέβαια, οι τράπεζές μας υποβαθμίζονται από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης σταθερά πριν ή μετά την υποβάθμιση από τους ίδιους οίκους της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας. Και επιτέλους: Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι οι τράπεζες υποχρεώνονται να χρησιμοποιούν ρευστό και εγγυήσεις για να αγοράζουν κρατικά ομόλογα, δηλαδή το ελληνικό χρέος;  Δεν τα γνωρίζουν όλα αυτά; Προφανώς, διαφορετικά πρέπει να εγκαταλείψουν τα πόστα τους και να πάνε να μαζέψουν βρούβες.

Τέλος, αν ήσαν φυσιολογικοί άνθρωποι, δεν θα τολμούσαν καν να κατηγορήσουν τις τράπεζες για εγωισμό, πριν κοιτάξουν την δική τους καμπούρα, όσον αφορά στις συγχωνεύσεις. Και εξηγούμαι: Ας υποθέσουμε πως αύριο το πρωί ο πρωθυπουργός ανακοίνωνε συγχωνεύσεις υπουργείων! Με πόση ευκολία θα δέχονταν οι μεγάλοι κριτές, όλοι αυτοί που επιδίδονται σε ανέξοδους λεονταρισμούς, να χάσουν τους υπουργικούς θώκους τους; Συγγνώμη, μήπως και οι ίδιοι δεν επιδοτούνται για να διατηρούν τα μαγαζάκια τους – και μάλιστα χωρίς κανένα αποτέλεσμα;

Εκτός αν δεχθούμε ότι τους πληρώνουμε μόνο για να λένε εξυπνάδες και προπαγάνδες…
 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ:

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΔΙΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΖΑΚΗ:

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ:

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ:

«Εξωστρεφής» υποτέλεια

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΖΑΚΗ

Η απόφαση για άμεση εμπλο­κή της Ελλάδας στη στρα­τιωτική επέμβαση στη Λι­βύη, πρώτη φορά μετά την Κορέα, φανερώνει ακόμη μια φορά πόσο επικίνδυνη και πόσο αδίστα­κτη είναι η σημερινή κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός είπε στη Βουλή ότι η Ελλάδα παρέχει μόνο «επικουρική υποστήριξη και δεν συμμετέχει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λι­βύη», παρ’ ότι ολόκληρος ο διεθνής Τύπος στις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Γερ­μανία βοά για τις δεσμεύσεις εμπλο­κής που έχει αναλάβει η Ελλάδα. Ει­δικά σε περίπτωση που οι επιχειρή­σεις στη Λιβύη πάρουν σε μάκρος και απαιτήσουν, εκτός όλων των άλλων, χερσαία εισβολή.

Το γεγονός ότι ακόμη και η «επικου­ρική υποστήριξη» αντιβαίνει στις δι­ατάξεις του συντάγματος, που απαι­τούν ως μοναδική αποστολή των ενό­πλων δυνάμεων της χώρας την εθνική άμυνα, δεν φαίνεται να απασχολεί κα­νέναν στην κυβέρνηση.

Ο κ. Παπανδρέου χαρακτήρισε θέμα εθνικής σημασίας την κατάσταση στη Λιβύη και είπε: «Η Ελλάδα δεν πρόκει­ται να γίνει ο επιτήδειος ουδέτερος στις εξελίξεις στην περιοχή. Η στάση αυτή δεν θα βοηθούσε τα εθνικά συμ­φέροντα», ανέφερε ο πρωθυπουργός και δικαιολόγησε τις επιλογές της διε­θνούς κοινότητας για τη Λιβύη, ώστε, όπως ανέφερε, να αποφευχθεί η ομα­δική σφαγή αμάχων και ένα συνεπα­γόμενο μαζικό κύμα μετανάστευσης, καθώς και για να υπηρετηθούν οι δη­μοκρατικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.

Το γεγονός είναι ότι ο κ. Παπανδρέ­ου και η παρέα του σίγουρα δεν είναι «επιτήδειοι ουδέτεροι»: έχουν απο­δείξει ότι είναι απλά επιτήδειοι. Η «επικουρική υποστήριξη» στην ιμπε­ριαλιστική σφαγή του λιβυκού λαού, προκειμένου να μετατραπεί η Λιβύη σε προτεκτοράτο των πετρελαϊκών και άλλων επιχειρηματικών συμφερόντων της αγοράς, έδωσε μια ακόμη ευκαι­ρία στη σημερινή κυβέρνηση να απο­δείξει πόσο ανοιχτήείναι στις διεθνείς αγορές και πόσο αξιόπιστη όταν ανα­λαμβάνει δεσμεύσεις έναντι του επεν­δυτικού υπόκοσμου που ακολουθεί τις στρατιές της Δύσης στις «ανθρωπιστι­κές επεμβάσεις» της ανά την υφήλιο.

«Ως χώρα έχουμε συμφέρον να συμβάλουμε στην ενίσχυση της διε­θνούς μας αξιοπιστίας χωρίς τη λογι­κή των δύο μέτρων και δύο σταθμών», ανέφερε ο κ. Παπανδρέου ξεκαθαρί­ζοντας ότι και η συμμετοχή σε επεμ­βάσεις αποτελεί μέρος της αποκατά­στασης της αξιοπιστίας στις διεθνείς αγορές.

Η συμμετοχή της κυβέρνησης Πα­πανδρέου δεν οφείλεται μόνο ή απλά στις προφανείς σχέσειςδουλικότητας που τη διακρίνει απέναντι στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Συνιστά μια σοβαρή αλλα­γή του βασικού δόγματος της εξωτερι­κής πολιτικής, η οποία συνδέεται άρ­ρηκτα με την προσέγγιση με το Ισραήλ και αποκαλύπτει την ένταξη της Ελλά­δας στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου.

Συνιστά επιπλέον απόδειξη της σύμφυσης, της απροκάλυπτης ταύτι­σης αυτής της κυβέρνησης με τα πιο αδίστακτα και κερδοσκοπικά συμφέ­ροντα της διεθνούς αγοράς. Η εμπλο­κή της χώρας στις επιχειρήσεις στη Λιβύη εξυπηρετεί άριστα το καρτέλ πετρελαίου της Μεσογείου με έδρα τη Μασσαλία, στο οποίο περιλαμβά­νονται και τα πάλαι ποτέ κρατικά Ελ­ληνικά Πετρέλαια Α.Ε. Γι’ αυτό και η  Γαλλία, που οι δικές της πετρελαϊκές επιχειρήσεις, μαζί με την ισπανική Repsol, ηγούνται του καρτέλ, βιάστη­κε να επιτεθεί στη Λιβύη χωρίς να πε­ριμένει ούτε καν τις ΗΠΑ.

Ευκαιρία κερδοσκοπίας

Η επιχείρηση στη Λιβύη προσφέ­ρει μια ιδανική ευκαιρία κερδοσκο­πίας με τις τιμές του πετρελαίου, οι οποίες πολλοί παρατηρητές πιστεύ­ουν ότι μπορεί να εκτιναχθούν έως και τα 220 δολ. το βαρέλι στο τέλος του 2011. Προσφέρει επίσης την ευκαι­ρία για ανεξέλεγκτες ανατιμήσεις στις τιμές διύλισης, που αποφασίζονται στην έδρα του καρτέλ στη Μασσαλία και πληρώνει η ελληνική οικονομία στο μονοπώλιο του ομίλου Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε. Έχει ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι ο όμιλος, που ουσι­αστικάμονοπωλεί τον τομέα διύλισης πετρελαίου και διακίνησης καυσίμων στη χώρα, παρουσίασε καθαρά κέρδη το 2010 της τάξης των 180 εκατ. ευ-ρώ, παρά την κρίση και τη συρρίκνωση της οικονομίας.

Ο κύριος διευθύνων σύμβουλος του ομίλου σχολίασε: «Πετύχαμε ικανο­ποιητικά αποτελέσματα λόγω του κα­λύτερου διεθνούς περιβάλλοντος δι­ύλισης, της αύξησης των τιμών πετρε­λαίου, της ενδυνάμωσης του δολαρίου καθώς και της σημαντικής προόδου στα έργα βελτίωσης αποδοτικότητας, τα οποίααντιστάθμισαν το δυσμενές περιβάλλον στην εγχώρια αγορά».

Με άλλα λόγια τα Ελληνικά Πετρέ­λαια εξαρτούν την κερδοφορία τους από τη χειραγώγηση των τιμών, την κερδοσκοπία σε διεθνές επίπεδο και φυσικά την «εξωστρέφειά» τους. Δη­λαδή την επέκταση σε γειτονικές χώ­ρες με τον έλεγχο της διύλισης στο κράτος των Σκοπίων, αλλά και με την ΕΚΟ, η οποία ελέγχει σημαντικό μέ­ρος του δικτύου καυσίμων σε Σερβία και Βουλγαρία, όπου σημείωσε αύξηση κερδών το 2010 κατά 25%. Ένας από τους λόγους ήταν και η αυξημένη κίνηση από Βορειοελλαδίτες που με­ταβαίνουν σ’ αυτές τις χώρες για να γεμίσουν τα ρεζερβουάρ με χαμηλό­τερες τιμές.

Την κερδοσκοπία με τις τιμές και την αυξανόμενη εξωστρέφεια του μονο­πωλίου της διύλισης, αλλά και του δι­εθνούς καρτέλ καυσίμων υπηρετεί, εκτός όλων των άλλων, η εμπλοκή της κυβέρνησης στον τυχοδιωκτισμό του ΝΑΤΟ στη Λιβύη. Άλλωστε ο πρωθυ­πουργός της χώρας δεν χάνει ευκαιρία να θριαμβολογεί για τη δυναμική των εξαγωγών τους τελευταίους μήνες, η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο σε μια εντυπωσιακή άνοδο της εξαγωγής πετρελαιοειδών γύρω στο 25%. Ούτε εμιράτο πετρελαίων να ήταν η Ελλάδα. Αν και πολύ φοβάμαι ότι η χώρα έχει μετατραπεί σε τυπικό εμιράτο, όχι πε­τρελαίων, αλλά τυχοδιωκτών της οικο­νομίας και της πολιτικής.

Αυτή ακριβώς η ταύτιση συμφερό­ντων κυβέρνησης, μονοπωλίων και καρτέλ, ειδικά στον τομέα του πετρε­λαίου και των καυσίμων, αλλά και σε άλλους τομείς, ανοίγει ένα νέο κεφά­λαιο που θα σημάνει την άμεση εμπλο­κή της χώρας σε πολύ άσχημες περι­πέτειες στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια, καθώς η Δύση επέ­λεξε να την αναφλέξει με αυτόν τον τρόπο. Κι όλα αυτά για να ενισχυθεί η «επιχειρηματική εξωστρέφεια» της ελληνικής οικονομίας.

«Τέλος» η εσωτερική αγορά

Θα πρέπει να έχουμε καθαρό ότι, καθώς η εσωτερική αγορά πεθαίνει, χάνει κάθε δυναμική τζίρου και αγο­ραστικής δύναμης, το μόνο που μένει για μια πολιτική εξουσία που αρνείται να σπάσει τα δεσμά της εξάρτησης και της υποτέλειας είναι η εξωστρέφεια. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι κυβερνήσεις από εδώ και μπρος θα είναι πιο επιρ­ρεπείς και πρόθυμες να ενισχύσουν τυχοδιωκτικές επιχειρήσεις στο εξω­τερικό επ’ ωφελεία οικονομικών ομί­λων και επιχειρηματικών συμφερό­ντων που δεν ενδιαφέρονται πια τόσο για την εγχώρια αγορά.

Άλλωστε η προοπτική είναι, με ή χωρίς δημόσιο χρέος, να συρρικνω­θεί δραματικά η εγχώρια καταναλωτι­κή ζήτηση τόσο των νοικοκυριών όσο και του κράτους. Αυτό σημαίνει ότι δεν προβλέπεται ανάκαμψη της εσωτερι­κής αγοράς τουλάχιστον στο μεσοπρό­θεσμο μέλλον. Γι’ αυτό δίνεται τέτοια έμφαση στη λεγόμενη εξωστρέφεια των επιχειρήσεων και της οικονομίας.

Οι πολιτικές του μνημονίου δεν συ­ντρίβουν μόνο τις βιοτικές λειτουργίες της εγχώριας αγοράς σε επίπεδο εισο­δημάτων, παραγωγής και αγοραστικής δύναμης, αλλά και την προοπτι­κή της. Στο νέο αναπτυξιακό πρότυπο που σφυρηλατείται με όλη τη βαρβα­ρότητα που διακρίνει το ΔΝΤ και την Ε.Ε. η εγχώρια αγορά θα επιβιώνει μό­νο ως απόηχος των εξωστρεφών δρα­στηριοτήτων και εξαγωγικών επιδό­σεων συγκεκριμένων μονοπωλιακών ομίλων. Κι όχι ως εσωτερική έκφραση της αγοραστικής δύναμης κυρίως των λαϊκών εισοδημάτων, όπως συνέβαι­νε μέχρι την Τετάρτη.

Αυτό σημαίνει, αφενός, ότι οι επι­χειρήσεις, ιδίως οι μικρές και μεσαί­ες, που εξαρτώνται από την εσωτε­ρική αγορά, δεν έχουν ούτε παρόν ούτε, πολύ περισσότερο, μέλλον. Θα επιβιώσουν μόνο εκείνες που θα λει­τουργούν ως υπεργολάβοι των μεγά­λων καρτέλ εξαγωγικού ή εξωστρε­φούς χαρακτήρα.

Σημαίνει αφετέρου ότι η χώρα με­τατρέπεται ανοιχτά σε εφαλτήριο τυ­χοδιωκτικών επιχειρήσεων από και προς το εξωτερικό, τόσο στο επίπεδο της οικονομίας όσο και στο επίπεδο της πολιτικής. Με άλλα λόγια η ίδια η επιβίωσή της θα εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από το πόσο ανοιχτή θα είναι στις πιο αδίστακτες δυνάμεις της διεθνούς αγοράς και της διεθνούς πο­λιτικής. Κι αυτό είναι που θα τη σπρώ­χνει συνεχώς σε μια όλο και πιο ενερ­γό συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς, σε πολεμικές εμπλο­κές, σε βίαιες αλλαγές συνόρων και σε κάθε είδους στρατιωτικοπολιτικές επιχειρήσεις αναδιάταξης σφαιρών επιρροής.

Μπορεί πράγματι η τωρινή κυβέρ­νηση να είναι η χειρότερη, η πιο αδί­στακτη και η πιο επικίνδυνη για τη χώ­ρα που έχει υπάρξει από την εποχή του εμφυλίου, αλλά αυτό δεν οφείλε­ται απλώς στον κ. Παπανδρέου και την παρέα του. Οφείλεται πρώτα και κύ­ρια στο πώς οικοδομείται η οικονομία και η πολιτική της χώρας υπό το κα­θεστώς χρεοκοπίας που έχει επιβλη­θεί στον εργαζόμενο λαό. Γι’ αυτό δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτή την καταστροφική προοπτική μόνο με το να ξεφορτωθούμε την κυβέρνηση Παπανδρέου, έστω κι αν κάτι τέτοιο αποτελεί πρώτη και βασική προϋπό­θεση για οτιδήποτε άλλο.

Χρειάζεται ανατροπή των κυρίαρ­χων επιλογών και πλαισίων άσκησης πολιτικής. Χρειάζεται ανατροπή ολό­κληρου του καθεστώτος που οικοδο­μείται υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Χρειάζεται το τσάκισμα όλων των μονοπωλιακών καταστάσεων, των καρτέλ και των τραστ που κυρι­αρχούν στην ελληνική οικονομία και αναπαράγονται στη διακυβέρνηση της χώρας μέσα από το υπάρχον πο­λιτικό σύστημα.

Ευρωπαϊκή δυστοκία για ευρωπακέτο

Οι υπουργοί Οικονομικών κατέληξαν τη Δευτέρα σε ένα συνολικό πακέτο για το ευρώ, που αφορά τόσο το προσωρινό Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας όσο και τον Μόνιμο Μηχανισμό Στήριξης του ευρώ. Η συμφωνία που πέτυχε το Eurogroup για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ΕΜΣ) είναι ιδιαίτερης σημασίας και θα οδηγήσει στη συνολική λύση της κρίσης χρεών στην ευρωζώνη, επισήμανε από τις Βρυξέλλες ο Αμαντέο Αλταφάζ, εκπρόσωπος του επιτρό­που Οικονομίας Όλι Ρεν.

Κατά την τακτική ενημέρωση της Επιτροπής προς τους δημοσιογράφους, ο Αλταφάζ τόνισε ότι η συμφωνία, που θα ισχύσει από τον Ιούνιο του 2013, οδηγεί στην επικύρωση της συνολικής λύσης στην κρίση χρέους, «για την οποία όλοι εργάστηκαν σκληρά τον τελευταίο μήνα». Επανέλαβε ότι θεμελιώδης παράγοντας γι’ αυτή τη συνολική λύση είναι το πακέτο περί οικονομικής διακυβέρνησης. Στο πακέτο αυτό περιλαμβάνονται οι υπο­χρεώσεις των κρατών - μελών για δημοσιο­νομική προσαρμογή, τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν σε εθνικό επίπεδο για δημοσιονομι­κή σταθεροποίηση, αλλά και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Οι γερμανικές εφημερίδες αναφέρθηκαν στη συμφωνία με τίτλους όπως «190 δισ. από το Βερολίνο για το ευρωπακέτο διάσωσης» ή «Η Γερμανία επωμίζεται πάνω από το ένα τρίτο της συνολικής επιβάρυνσης». Χαρακτηριστικό είναι το ρεπορτάζ της οικονομικής εφημερί­δας «Handelsblatt» (21.3): «Η Γερμανία θα διασφαλίσει στο μέλλον εγγυήσεις για το ευρώ ύψους εκατοντάδων δισ. Η εισφορά της μεγαλύτερης χώρας της ευρωζώνης στον και­νούργιο μηχανισμό διαχείρισης των κρίσεων κυμαίνεται γύρω στα 190 δισ. ευρώ».

Πάνε για Ιούνιο

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τόνισε στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών ότι το ευρώ συνι­στά ζωτικό συμφέρον για τη Γερμανία: «Η αποτυχία του συνεπάγεται ανυπολόγιστες οικονομικές συνέπειες για τη Γερμανία, για τις οποίες δεν θα μπορούσε κανείς να αναλάβει την ευθύνη».

Ωστόσο ανοιχτό παραμένει όμως ακόμη το πώς θα διευρυνθεί το πλαφόν του προσωρινού μηχανισμού στήριξης στα 440 δισ. ευρώ από τα μέχρι τώρα 250. Εάν συνυπολογιστούν μόνον εγγυήσεις, τότε η Γερμανία θα πρέπει να εγγυηθεί 190 δισ. ευρώ αντί των μέχρι τώρα 120. Σύμφωνα με τον κ. Σόιμπλε, όλες οι αλλαγές για τη σταθεροποίηση του ευρώ θα πρέπει να εγκριθούν το αργότερο μέχρι τον Ιούνιο από τα εθνικά κοινοβούλια των χωρών της ευρωζώνης.

Με άλλα λόγια, τίποτε δεν είναι σίγουρο σχε­τικά με τον μηχανισμό ελεγχόμενων χρεοκο­πιών που ετοιμάζει η ευρωζώνη. Ουσιαστικά παραπέμπεται στον Ιούνιο του 2011, αφού τα εθνικά κοινοβούλια αποφασίσουν την αυ­τοκατάργησή τους μέσα από την έγκριση του πακέτου της «οικονομικής διακυβέρνησης» που προωθείται.

Πιέζουν αφόρητα οι αγορές για... «λύση»

Στην πράξη η Γερμανία, πρωτίστως, αλλά και άλλες χώρες του «σκληρού πυρήνα» προσπα­θούν ναμεταθέσουν το όλο πρόβλημα για αρ­γότερα.

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η δέσμευση στον μηχανισμό ελεγχόμενων χρεοκοπιών της ευρωζώνης μπορεί να ενθουσιάσει τους κερδοσκό­πους και τις αγορές, αλλά θα σημάνει πολύ μεγάλα δημοσιονομικά βάρη ακόμη και για τις ισχυρές οικονομίες.

Γνωρίζουν επίσης ότι ο μηχανισμός αυτός, από τη στιγμή που θα αναλάβει την αγορά κρα­τικών ομολόγων και τη χρηματοδοτική στήριξη των υπό χρεοκοπία χωρών, θα αναγκαστεί αργά ή γρήγορα να καταφύγει στοευρωομόλογο. Κάτι που με τη σειρά του θα ανεβάσει τα κόστη δανεισμού για οικονομίες όπως της Γερμανίας και θα κάνει αναγκαία την υιοθέτηση των παράλληλων ευρώ, δηλαδή του σκληρού ευρώ και μια σειράς μαλακών ευρώ στη χρεοκοπημένη περιφέρεια της ευρωζώνης. Κάτι που απ’ ό,τι φαίνεται επιθυ­μούν διακαώς οι αγορές.

Αυτή την αναβλητικότητα των ηγετών και των κρατών - μελών της ευρωζώνης εισέπραξαν και

οι αγορές. Γι’ αυτό από την επομένη άρχισαν να πιέζουν ξανά άγρια. Μεγάλη άνοδο σημείωσαν την Τρίτη τα επιτόκια των κρατικών ομολόγων στην Ελλάδα, αλλά και στην Ιρλανδία. Το spread στον 10ετή τίτλο ενισχύθηκε κατά 25 μονάδες περίπου, καθώς οι επενδυτές ανησυχούν για το ενδεχόμενο να μην συμφωνήσουν άμεσα οι χώ­ρες της Ε.Ε. στη λύση - πακέτο για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους. Ανησυχούν δηλαδή για τη διαφαινόμενη αναβολή για τον Ιούνιο και φυσικά θεωρούν αδιανόητη την αναμονή έως το 2013.

Αβεβαιότητα

«Δεν έχουν φτάσει ακόμα σε συμφωνία για τον σημερινό (προσωρινό) μηχανισμό. Κάνουν μικρά βήματα κάθε φορά. Υπάρχει ακόμα έντονη αβεβαιότητα», είπε στο Bloomberg οικονομολόγος της Rabobank Groep. Το επιτόκιο στο ελληνικό 2ετές ομόλογο σκαρφάλωσε μέχρι το 14,91%, σημειώνοντας την υψηλότερη άνοδο από τις 9 Μαρτίου, ενώ αργότερα υποχώρησε ελαφρά στο 14,85% με άνοδο 0,41% (41 μονάδες βάσης).

Κι όλα αυτά την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση αντιμετωπίζει έντονο ταμιακό πρόβλημα με το έλλειμμα να φτάνει τα 1,8 δισ. ευρώ αυτόν τον μήνα, χωρίς να μπορεί να το ανακουφίσει ούτε καν με έκδοση εντόκων γραμματίων. Θυμίζουμε ότι η σχεδιασμένη έκδοση για τον Μάρτιο ανα­βλήθηκε αμέσως μετά τη «μεγάλη επιτυχία» της έκτακτης συνόδου της 11ης του μηνός.

Κι έτσι αυτή τη «μεγάλη επιτυχία» της κυβέρ­νησης θα την πληρώσουν η υγεία με την ακόμη μεγαλύτερη ασφυξία των δημόσιων νοσοκομεί­ων, η παιδεία με περισσότερες περικοπές και κλεισίματα σχολείων, οιεργαζόμενοι και οι συ­νταξιούχοι, αλλά και γενικότερα η λειτουργία του Δημοσίου. Εν αναμονή νέων χειρότερων μέτρων και «παρεμβάσεων» προς όφελος των δανει­στών, κατ’ επιταγή των εκκαθαριστών της χώρας και των τοποτηρητών του πολύτιμου ευρώ.