Δεν ήταν αρκετός ο τεράστιος βράχος που την καταπλάκωσε, με αποτέλεσμα να χάσει το δεξί της πόδι, ήρθε και ο ογκόλιθος... της κρατικής αδιαφορίας να ολοκληρώσει το δράμα της. Ενα απόγευμα του καλοκαιριού είδε τη ζωή της να κρέμεται από μια κλωστή και από τότε την αποτελειώνουν... καθημερινά η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, η Νομαρχία Ευβοίας και ο Δήμος Κύμης, πετώντας την ο ένας στον άλλο, αποποιούμενοι τις όποιες ευθύνες τους.
Οι βιοπαλαιστές γονείς της δανείστηκαν για να καλύψουν τα μέχρι σήμερα πάνω από 70.000 ευρώ για έξοδα νοσηλείας και θεραπείας. Ομως ο πραγματικός Γολγοθάς της τώρα ξεκινά. Η Ελεάννα χρειάζεται 10.000 ευρώ κάθε πέντε χρόνια για το νέο μέλος και πάνω από 4.000 ευρώ κάθε δύο χρόνια για την ειδική θήκη. Βλέπετε ο μισθός των 400 ευρώ και το ΙΚΑ δεν είναι αρκετά για να καλύψουν τα αυξημένα έξοδα θεραπείας της. Τα μεγαλόπνοα εθνικά σχέδια για την υγεία του πληθυσμού, που εξήγγειλε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, δεν περιλαμβάνουν περιπτώσεις σαν αυτή της Ελεάννας, η οποία για ένα πράγμα μελαγχολεί: «Η τοπική κοινωνία συγκλονίστηκε από αυτό το ατύχημα. Δεν βρέθηκε ούτε ένας φορέας να ρωτήσει τι έγινα, εάν ζω ή εάν πέθανα. Δεν πειράζει, εγώ κάτω δεν το βάζω». Ηταν Τετάρτη 13 Αυγούστου 2008. Η ώρα ήταν λίγο πριν τις 8.30 το βράδυ, όταν η 22χρονη Ελεάννα με την παρέα της κατευθυνόταν από την Πλατάνα για το Στόμιο στη θέση «Φάρος», λίγα χιλιόμετρα έξω από την Κύμη της Ευβοίας. Ξαφνικά βλέπουν δεξιά τους, μπροστά από το αυτοκίνητό τους, έναν τεράστιο βράχο να κατρακυλά από την πλαγιά στο οδόστρωμα. Τα κομμάτια του χτυπούν ένα αυτοκίνητο από το αντίθετο ρεύμα και το ακινητοποιούν.
Το αυτοκίνητο που επιβαίνει ως συνοδηγός η Ελεάννα Τσώκου ακινητοποιείται και αυτό. Ενας δεύτερος βράχος αποκολλάται από το βουνό και χτυπά το αυτοκίνητό τους στη δεξιά πλευρά. Το όχημα ανατρέπεται, εκτρέπεται στο αντίθετο ρεύμα, λίγα μέτρα πάνω από τη θάλασσα.
«Δεν προλάβαμε να συνειδητοποιήσουμε τι γινόταν» μας λέει η Ελεάννα. «Θυμάμαι ότι παρέμεινα εγκλωβισμένη και σοβαρά τραυματισμένη στα συντρίμμια. Οδηγήθηκα αρχικά με ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο Κύμης, όπου μου παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες. Το αποκομμένο μέλος μου είχε τοποθετηθεί σε ειδική συσκευασία και ύστερα από την αρχική σταθεροποίηση της εικόνας μου μεταφέρθηκα με ασθενοφόρο στην Αθήνα σε τρία νοσοκομεία».
Τις θυμάστε εκείνες τις ώρες;
«Γύρω στη 1.00 π.μ. έφτασα στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών "Γεώργιος Γεννηματάς", όπου εφημέρευε το τμήμα Πλαστικής Χειρουργικής. Επειτα από εκτίμηση της κατάστασής μου από τους γιατρούς στο "Γ. Γεννηματάς" χαρακτηρίστηκα πολυτραυματίας και λόγω των πολλαπλών καταγμάτων και της υπόνοιας αιματουρίας, αποφασίστηκε η μεταφορά μου στον "Ερυθρό Σταυρό" που εφημέρευε. Στον "Ερυθρό Σταυρό" ακολούθησε νέος γενικός ιατρικός έλεγχος και οι γιατροί ενημέρωσαν τους γονείς μου ότι όχι μόνον δεν γίνεται να συγκολληθεί το αποκομμένο μέλος μου, αλλά και ότι θα πρέπει να γίνει ακρωτηριασμός του ποδιού μου είκοσι εκατοστά κάτω από το γόνατο, ενώ το σχετικό χειρουργείο προγραμματίστηκε για τις 5.00 π.μ. λόγω υπάρξεως και άλλων εκκρεμών χειρουργείων. Τότε η οικογένειά μου αποφάσισε τη μεταφορά μου σε ιδιωτικό κέντρο, με την ελπίδα της επανασύνδεσης του αποκομμένου μέλους μου ή, έστω, της αποτροπής του περαιτέρω ακρωτηριασμού μου. Από τους γιατρούς δόθηκε ένας τιτάνιος αγώνας για την αποτροπή του περαιτέρω ακρωτηριασμού μου, δεδομένου ότι το αποκομμένο μέλος μου ήταν πλήρως συνθλιμμένο».
Τελικά τα κατάφερες...
«Επειτα από πολύωρες επεμβάσεις για πολλές ημέρες γλίτωσα τον υψηλότερο ακρωτηριασμό. Στις 2 Σεπτεμβρίου ξαναμπήκα στο χειρουργείο και υποβλήθηκα σε επτάωρη χειρουργική επέμβαση με τη χρήση μικροσκοπίου, κατά την οποία ελήφθη μόσχευμα από τον δεξιό μου μηρό για την κάλυψη του κολοβώματος στο αριστερό μου άκρο. Βγήκα στις 15 του μήνα με αναπηρικό αμαξίδιο και συνέχισα τη νοσηλεία στο σπίτι μου, ακίνητη στο κρεβάτι και απολύτως εξαρτώμενη από τη μητέρα μου και τα λοιπά μέλη της οικογένειάς μου».
Τώρα όμως στέκεσαι στα πόδια σου...
«Τον Νοέμβριο απευθύνθηκα σε Κέντρο Αποκατάστασης (Προσθετική και Ορθωτική) για την κατασκευή προθέσεως τεχνητού μέλους και άρχισα να βαδίζω με περπατήρα για μικρό χρονικό διάστημα. Η διαδικασία αποκατάστασης ξεκίνησε με την εφαρμογή μιας προσωρινής πρόθεσης για την ενδυνάμωση των μυών του κολοβώματος και τη βελτίωση της ισορροπιστικής και φυσικής μου κατάστασης. Την προσωρινή αυτή πρόθεση θα φέρω για διάστημα 4-6 μηνών, οπότε και θα κατασκευαστεί μία νέα πρόθεση αισθητικώς πιο αποδεκτή και με μειωμένο βάρος».
Φαντάζομαι θα χρειάζεται διαρκής παρακολούθηση...
«Ακόμα και μετά την κατασκευή της "οριστικής" πρόθεσης θα παρακολουθούμαι συνέχεια και για το υπόλοιπο του βίου μου λόγω αυξομειώσεων του κολοβώματος και θα χρειάζομαι αλλαγή θήκης της πρόθεσης ανά διετία. Κάθε πέντε χρόνια η πρόθεση θα πρέπει να ανακατασκευάζεται εξ ολοκλήρου. Αυτό σημαίνει ότι ουδέποτε θα επανέλθω στην προ του ατυχήματος κατάσταση».
«Από το Νοέμβριο ζητάμε από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας να μας πουν εάν ο δρόμος Στομίου-Πλατάνας είναι δημοτικός ή νομαρχιακός» μας λέει η δικηγόρος Χριστίνα Τσαγκλή.
«Ακριβή απάντηση δεν έχουμε λάβει. Κατ' εφαρμογήν της εξουσιοδοτικής διάταξης του άρθρου 7 παρ. 3 ν. 3481/2006 εξεδόθη η υπ' αριθμ. 3563/2007 απόφαση του γενικού γραμματέα Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος (ΦΕΚ Β' 1830/12.9.2007) και καθορίστηκαν οι οδοί που ανήκουν στην αρμοδιότητα συντήρησης των υπηρεσιών της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος και των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων που υπάγονται σε αυτήν. Σύμφωνα με την ανωτέρω απόφαση (άρθρο Α3-6) η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Εύβοιας ορίστηκε ως αρμόδια υπηρεσία για τη συντήρηση της οδού Λέπουρα-Κύμη-Παραλία Κύμης μέσω Βουζίου, Ωρολογίου και Κονιστρών. Αν είναι να σου τύχει το κακό, καλύτερα να σε βλάψει ιδιώτης, όχι το κράτος. Τουλάχιστον θα αποζημιωθείς με αξιοπρέπεια. Θυμηθείτε τι έγινε με τον Βασίλη Δοσούλα και τον ακρωτηριασμό του στον Πόρο από το ιπτάμενο δελφίνι».
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος δρόμος και τα συχνά κατολισθητικά φαινόμενα που εμφανίζει είναι γνωστά από δεκαετίας τουλάχιστον στα αρμόδια όργανα των εναγομένων και έχουν επανειλημμένως απασχολήσει τόσο τους κατοίκους της περιοχής όσο και το Ινστιτούτο Γεωλογικών Μελετών, που με πλήθος εκθέσεών του έχει επισημάνει τόσο τους κινδύνους εκ των κατολισθήσεων όσο και τα μέτρα που έπρεπε να έχουν ληφθεί προς διασφάλιση της ζωής και της υγείας των διερχόμενων πολιτών.
Πρόκειται για ένα δρόμο δίπλα στη θάλασσα με μεγάλες μορφολογικές κλίσεις των πρανών και με ύψος πρανών που υπερβαίνει τα 15 μ.
«Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι επρόκειτο για ένα "δρόμο-καρμανιόλα", οι αρχές, κατά παράβαση όλων των νομοθετικών επιταγών που τους επιβάλλουν τη λήψη μέτρων για την οδική ασφάλεια των διερχομένων πολιτών, παρέλειψαν να λάβουν τα στοιχειωδέστερα μέτρα που θα είχαν μετ' ασφαλείας αποτρέψει τον ακρωτηριασμό της Ελεάννας. Πρέπει επιτέλους η υπόθεση να οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη και να ανοίξει ο δρόμος για να βρίσκουν το δίκιο τους οι πληγέντες από παρόμοια συμβάντα».
Ο δρόμος Στομίου-Πλατάνας παρέμεινε κλειστός για λόγους ασφαλείας τουλάχιστον επί ένα μήνα και αφού έλαβαν χώρα ορισμένα «αμυντικά» έργα, όπως η τοποθέτηση αμμόσακων στο οδόστρωμα και η δημιουργία αναβαθμών-παταριών στα πρανή, δόθηκε στην κυκλοφορία κατά το ένα μόνο ρεύμα κυκλοφορίας. Τόσο το Ινστιτούτο Γεωλογικών Μελετών, που έκανε αυτοψία στην περιοχή, όσο και η πολυεθνική εταιρεία Geobrook που διενήργησε ομοίως αυτοψία κατόπιν παρεμβάσεως του ΥΠΕΧΩΔΕ, επισημαίνουν την επικινδυνότητα του δρόμου και προτείνουν σειρά έργων προς αποτροπή και νέων ατυχημάτων, προϋπολογισμού 1.350.000 ευρώ . *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου