Λεφτά υπάρχουν!

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

 

«Οι εκατομμυριούχοι σε ολόκληρο τον κόσμο είναι πλουσιότεροι από ό,τι ήταν πριν από τη διεθνή οικονομική κρίση, γεγονός που αποτελεί την πιο πρόσφατη ένδειξη ότι οι έχοντες αντεπεξήλθαν στην ύφεση πολύ καλύτερα από ό,τι άλλες κοινωνικές ομάδες».

Ετσι ξεκινούσε προ ημερών ρεπορτάζ της εφημερίδας «Financial Times», το οποίο παρουσίαζε τα συμπεράσματα έκθεσης της εταιρείας συμβούλων Merrill Lynch Cap Gemini για τον Παγκόσμιο Πλούτο (World Wealth Report).

Η έκθεση αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν σήμερα περί τους 11 εκατομμύρια ιδιώτες που διαθέτουν ρευστοποιήσιμη περιουσία (χωρίς δηλαδή να περιλαμβάνονται τα ακίνητα και οι συντάξεις) άνω των 1 εκατ. δολαρίων. Ο συνολικός τους πλούτος αυξήθηκε μάλιστα στα 42,7 τρισ. δολάρια πέρυσι, παρουσιάζοντας αύξηση 9,7%, υποσκελίζοντας το προηγούμενο ρεκόρ πλούτου των 40,7 τρισ. δολαρίων του 2007.

Μέσα δηλαδή στην κρίση οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι, όταν σχεδόν όλο το αναπτυγμένο τμήμα του πλανήτη (Ε.Ε., ΗΠΑ) δοκιμαζόταν από τις επιπτώσεις της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης. Στην έκθεση υπάρχει ακόμη μία υποκατηγορία, αυτή των «πάρα πολύ πλούσιων», στην οποία ανήκουν ιδιώτες με περιουσία σε ρευστό τουλάχιστον 30 εκατ. δολαρίων.

Το μεγαλύτερο μέρος των «πάρα πολύ πλούσιων» εξακολουθεί να ζει στις ΗΠΑ και ακολουθούν η Ιαπωνία και η Γερμανία. Στις τρεις αυτές χώρες ανήκει το 53% των πλουσίων ολόκληρου του κόσμου. Πιο συγκεκριμένα: στις ΗΠΑ υπάρχουν 3,1 εκατ. «πάρα πολύ πλούσιοι». Θυμίζω ότι μείζον θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ είναι το ασύλληπτο δημόσιο χρέος των 14,3 τρισ. δολαρίων, σχεδόν 100% του αμερικανικού ΑΕΠ, και η διαμάχη του ελεγχόμενου από τους Ρεπουμπλικανούς Κογκρέσου και της κυβέρνησης Ομπάμα για αύξηση του ορίου δανεισμού. Την ίδια στιγμή μάλιστα που μαίνεται ο πόλεμος του χρέους, διαβάζουμε ότι η Πολιτεία της Μινεσότα έχει κατεβάσει ρολά, 20.000 εργαζόμενοι έχουν απολυθεί και έχουν κλείσει ακόμη και τα πάρκα εν μέσω ζέστης, λόγω έλλειψης χρημάτων (!).

Στην Ιαπωνία υπάρχουν 1,7 εκατ. «πάρα πολύ πλούσιοι» -εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία η χώρα ζει σε χρόνια οικονομική στασιμότητα- και στη Γερμανία -τη χώρα που το πολιτικό της σύστημα έχει «δαιμονοποιήσει» σε μεγάλο βαθμό τους Ελληνες και ανησυχεί υποτίθεται για τους φορολογουμένους της, οι οποίοι χρηματοδοτούν την ελληνική «ασωτία» - 920.000. Γενικά οι Ευρωπαίοι εκατομμυριούχοι ελέγχουν περισσότερο από το 26% των πλουτοπαραγωγικών πηγών του κόσμου. (!)

Ακόμη ένα ενδιαφέρον στοιχείο τής εν λόγω έκθεσης είναι το γεγονός ότι η αύξηση του πλούτου δεν προήλθε από παραγωγικές επενδύσεις, αλλά κυρίως από χρηματιστηριακές, με τη Merrill Lynch να μας υπενθυμίζει ότι οι μετοχές διεθνώς ανέβηκαν κατά μέσο όρο 18%. Την ώρα δηλαδή που κατά εκατομμύρια χάνονται θέσεις εργασίας υπό το πρόσχημα της «εξυγίανσης», όπως γίνεται για παράδειγμα στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, κάποιοι αβγατίζουν τα χαρτοφυλάκιά τους...

Λεφτά λοιπόν υπάρχουν. Εκεί που υπήρχαν πάντοτε. Στην τεράστια συσσώρευση πλούτου στα χέρια όλο και λιγότερων. Είναι η σύγχρονη αριστοκρατία. Τα προνόμιά της δεν αποκτώνται πλέον ελέω Θεού... αλλά ελέω αγορών. Τον σύγχρονο «Θεό» που κρατά «σκλάβους τους πολιτικούς», όπως εύστοχα έγραφε λίγο καιρό πριν ο συντηρητικός οικονομικός σχολιαστής των «Financial Times»(9/6/2011) Σάμουελ Μπρίταν. Ενας «Θεός» που συνθλίβει τη λεγόμενη «μεσαία τάξη», η οποία αποτελούσε την κινητήρια δύναμη της καταναλωτικής κοινωνίας και του ψευδοευδαιμονισμού που αυτή έχει επιβάλει.